Przejdź do zawartości

bibliotekarz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bibliotekarz (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌbʲiblʲjɔˈtɛkaʃ], AS[bʹiblʹi ̯otekaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pracownik biblioteki; zob. też bibliotekarz w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mam znajomego bibliotekarza, który zawsze mi odkłada najnowsze książki.
składnia:
kolokacje:
(1.1) bibliotekarz dyplomowany
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. biblioteka ż, biblioteczka ż, bibliotekarstwo n, bibliotekarzowanie n
forma żeńska bibliotekarka ż
czas. bibliotekarzować
przym. bibliotekarski, biblioteczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
tłumaczenia:
źródła: