Przejdź do zawartości

Francuz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: francuz • Francúz • francúz

Francuz (język polski)

[edytuj]
wymowa:
​?/i, IPA: [ˈfrãnt͡sus], AS: [frãncus], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek narodowości francuskiej, obywatel Francji, mieszkaniec Francji
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikFrancuzFrancuzi
dopełniaczFrancuzaFrancuzów
celownikFrancuzowiFrancuzom
biernikFrancuzaFrancuzów
narzędnikFrancuzemFrancuzami
miejscownikFrancuzieFrancuzach
wołaczFrancuzieFrancuzi
depr. M. i W. lm: (te) Francuzy
przykłady:
(1.1) Jean jest Francuzem.
(1.1) Co te Francuzy znowu powymyślały?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pot. pogard. lub lekcew. żabojad
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) Europejczyk
hiponimy:
(1.1) Bretończyk, Burgundczyk, Gaskończyk, Lotaryńczyk, Prowansalczyk, Sabaudczyk
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Francja ż, francuski m, franca ż
zdrobn. Francuzik m
forma żeńska Francuzka ż
przym. francuski
czas. francuzieć
przysł. po francusku
związki frazeologiczne:
co Francuz wymyśli, to Polak polubi • co Anglik zmyśli, Francuz skréśli, a Niemiec doma nakrupi, wszystko to głupi Polak kupi • co Francuz wymyśli, Niemiec zrobi, Polak kupi • Francuz zmyśli, Niemiec zrobi, Polak głupi wszystko kupi • Francuz wymyśli, Niemiec skréśli, a Polak głupi wszystko kupi • co Francuz wymyśli, Niemiec przemachluje, Polak głupi wszystko kupi • Francuz stworzył, Niemiec złożył, Polak głupi wszystko kupi
etymologia:
niem. Franzose
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=Francuz&oldid=8461789”