Bund

wymowa:

IPA: [bũnt], AS: [bũnt], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) hist. polit. skrótowa nazwa Powszechnego Żydowskiego Związku Robotniczego na Litwie, w Polsce i Rosji; zob. też Bund (partia) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Bund	Bundy
dopełniacz	Bundu	Bundów
celownik	Bundowi	Bundom
biernik	Bund	Bundy
narzędnik	Bundem	Bundami
miejscownik	Bundzie	Bundach
wołacz	Bundzie	Bundy

przykłady:

(1.1) Po zakończeniu pierwszej wojny światowej w związku z rozpadem wielonarodowego Imperium Rosyjskiego i powstaniem odrodzonego państwa polskiego, Bund zmuszony był dostosować się do nowej rzeczywistości^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) partia

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bundowiec m

przym. bundowski

związki frazeologiczne:

etymologia:

jid. בונד → związek

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) бунд m
• francuski: (1.1) Bund m
• litewski: (1.1) Bundas m
• rosyjski: (1.1) Бунд m
• ukraiński: (1.1) Бунд m

źródła:

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) hist. polit. Bund

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

lp IPA: [bʊnt] ​^?/i

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) związek

(1.2) muz. próg

(1.3) kraw. pas (wszyty przy spodniach, spódnicy)

(1.4) adm. polit. rząd federalny (jako całość, w odróżnieniu od administracji pojedynczych krajów związkowych w Niemczech)

(1.5) pot. forma skrócona od Bundeswehr

rzeczownik, rodzaj nijaki lub męski

(2.1) pęczek

odmiana:

(1.1-4)^[1]

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Bund	die Bünde
dopełniacz	des Bunds des Bundes	der Bünde
celownik	dem Bund	den Bünden
biernik	den Bund	die Bünde

(2.1)^[1]

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	das Bund	die Bünde die Bunde
dopełniacz	des Bunds des Bundes	der Bünde der Bunde
celownik	dem Bund	den Bünden den Bunden
biernik	das Bund	die Bünde die Bunde

(2.1)^[1]

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Bund	die Bünde die Bunde
dopełniacz	des Bunds des Bundes	der Bünde der Bunde
celownik	dem Bund	den Bünden den Bunden
biernik	den Bund	die Bünde die Bunde

przykłady:

(1.4) Die Gedenkstätte Marienborn wird künftig vom Bund gefördert.^[2] → Miejsce pamięci w Marienborgu będzie w przyszłości wspierane przez rząd.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Bündnis

(2.1) Bündel

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Binden n, Bindung ż, Gebinde n

czas. binden

związki frazeologiczne:

etymologia:

źródłosłów dla pol. bunt^[3]

uwagi:

źródła: