Woreczek krtaniowy
Woreczek krtaniowy (łac. sacculus laryngis), inaczej przydatek kieszonki krtaniowej (appendix ventriculi laryngis) nazywany potocznie workiem krtaniowym, gardzielowym lub rezonansowym – uchyłek kieszonki krtaniowej występujący u większości ssaków łożyskowych, w tym u wszystkich naczelnych. Znajduje się w przedniej, środkowej części krtani. Pokryty jest licznymi gruczołami śluzowymi. Mięśnie otaczające woreczek krtaniowy ściskają go, powodując wyciśnięcie zawartej w nim wydzieliny na więzadła głosowe.
Woreczek krtaniowy u ssaków naczelnych występuje w kilku typach morfologicznych, parzyście lub pojedynczo, u niektórych (gibonowate, wyjce) może być nadymany powietrzem, tworząc na gardle wór, który u siamanga osiąga rozmiar jego głowy. U tych gatunków ma duże znaczenie w komunikacji głosowej osobników dorosłych. Prawdopodobnie pełni funkcję komory rezonansowej wzmacniającej dźwięki wydawane przez zwierzę, ale dotychczasowe badania na rezusach nie potwierdzają istotnego wpływu obecności woreczka na wydawany przez nie dźwięk[1]. Natomiast u waleni woreczek krtaniowy może mieć wpływ nie tylko na wytwarzanie dźwięków, ale też na gospodarkę tlenem i termoregulację[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rumy A. Hilloowala i Norman J. Lass. Spectrographic analysis of laryngeal air sac resonance in rhesus monkey. American Journal of Physical Anthropology, 49, 1, 129-131
- ↑ Joy S. Reidenberg i Jeffrey T. Laitman. Sisters of the Sinuses: Cetacean Air Sacs. The Anatomical Record: Advances in Integrative Anatomy and Evolutionary Biology. 291, 11, 1389-1396
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Philip Hershkovitz: Living New World Monkeys (Platyrrhini), Volume 1. The University of Chicago Press, 1977. ISBN 978-0-226-32788-4.
- Zwierzęta : encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-14344-4.