Wikipedysta:Krzynion/brudnopis
| Dane podstawowe | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kolej Matadi-Kinszasa - jest linią kolejową zbudowaną w latach 1890-1898 pomiędzy portem Matadi w dolnym biegu rzeki Kongo,Kinszasą (wówczas Léopoldville). Ma długość 366 km i jest zarządzana przez Narodowe Biuro Transportu Demokratycznej Republiki Konga.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Począwszy od lat 80. XIX w. eksploracja obszaru Konga w ramach Wolnego Państwa Konga odbywała się korzystając sieci rzecznej. Wodospady Livingstone'a uniemożliwiały nawigację na odcinku rzeki Kongo pomiędzy Matadi i Kinszasą. Transport na rzece wymagał z tego powodu stosowanie przenosek, sposób mało wydajny i ryzykowny biorąc pod uwagę rosnące ładunki i liczbę handlarzy. Władze belgijskie szybko zdecydowały o budowie linii kolejowej równolegle do biegu rzeki. Głównymi trudnościami napotkanymi w trakcie budowy linii był odcinek wyprowadzający linię z wąwozu rzeki Kongo, wzdłuż kanionu rzeki Mpozo, a następnie odcinek w Górach Krystalicznych.
Rozpoczęta w 1890 została ukończona w 1898. W latach 1923-1931 linia kolejowa została poddana gruntownej renowacji połączonej ze zmianą rozstawy toru oraz zmianą przebiegu trasy (wymagało to wymiany terenu z Portugalią, która kontrolowała sąsiednią Angolę. Przy renowacji pracowało kilkadziesiąt tysięcy osób, skazańców oraz przymuszonych, natomiast 7 tys. z nich straciło życie wskutek ciężkich warunków. Pomimo trudności technicznych i finansowych linia wkrótce po otwarciu stała się bardzo rentowna, głównie dzięki eksportowi kości słoniowej i kauczuku.
| 1898-1932 | 1932-[1] | |
| Rozstaw | 0.765 m | 1.067 m |
| Tor | 21.5 kg/m | 33.4 kg/m |
| Nacisk | ±10 t na oś | ±15 t na oś |
| Długość | 400 km | 366 km[2] |
| Maksymalne nachylenie | 45‰ | 17‰ |
| Najmniejszy promień | 50 m | 250 m |
Główne stacje
[edytuj | edytuj kod]- Matadi - stacja początkowa i główny terminal przeładunkowy
- Songololo
- Mbanza-Ngungu - warsztaty remontowe
- Kintoni
- Madimba
- Kasungulu
- Kinszasa - stacja końcowa
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]* René J. Cornet, La Bataille du Rail. La construction du chemin de fer de Matadi au Stanley Pool, L. Cuypers, Bruxelles, 1953 * A Egoroff i J. Snel, Observations géologiques le long de la ligne de chemin de fer entre Léopoldville et Matadi, l'Institut géographique du Congo belge, Léopoldville * Louis Goffin, Le chemin de fer du Congo : Matadi-Stanley Pool, Weissenbruch, Bruxelles, 1907, s. 214