Przejdź do zawartości

Wasyl Rac

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wasyl Rac
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Wasyl Karłowycz Rac

Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1961
Fanczykowo

Wzrost

175 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
DJuSSz Wynohradiw
1971–1978 SportInternat Lwów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1979 Karpaty Lwów 5 (0)
1980–1981 Łokomotyw Winnica 39 (4)
1981–1989 Dynamo Kijów 164 (22)
1989 RCD Espanyol 10 (0)
1990 Dynamo Kijów 21 (2)
1991–1993 Ferencvárosi TC 7 (1)
W sumie: 246 (29)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1986–1990  ZSRR 47 (4)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1996–1997 Ferencvárosi TC (asystent)
2007 Dynamo Kijów (asystent)
2011 Obołoń Kijów U-21
2011 Obołoń Kijów (p.o.)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Wasyl Karłowycz Rac, ukr. Василь Карлович Рац, ros. Василий Карлович Рац, Wasilij Karłowicz Rac, węg. László Rácz (ur. 25 kwietnia 1961 we wsi Fanczykowo, w obwodzie zakarpackim) – ukraiński piłkarz pochodzenia węgierskiego, grający na pozycji ofensywnego pomocnika, reprezentant ZSRR, trener piłkarski. Posiada obywatelstwo węgierskie.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Szkoły Piłkarskiej w Winogradowie (od 1971) oraz Internatu Sportowego we Lwowie (od 1976). Pierwszy trener – Pawło Prebuszcz. Pierwszym profesjonalnym klubem w karierze były Karpaty Lwów. W jego barwach zadebiutował w drugiej lidze ZSRR w 1979 roku i w tym samym sezonie awansował z zespołem do pierwszej ligi. W 1. lidze jednak nie zadebiutował i w 1980 roku przeszedł najpierw do Łokomotywu Winnica, skąd trafił do Dynama Kijów, a do drużyny ściągnął go słynny Walery Łobanowski. Już w pierwszym sezonie wywalczył pierwszy w karierze sukces – Puchar ZSRR. Początkowo w barwach Dynama grał mało, raptem po kilka meczów w sezonie, miał więc niewielki udział w zdobytym w 1985 roku mistrzostwie ZSRR (13 meczów, 1 gol). Dopiero w sezonie 1986 Rac przebił się do pierwszej jedenastki i zdobył wówczas 6 goli w lidze oraz został po raz drugi mistrzem kraju. Jednak największym sukcesem było zdobycie Pucharu Zdobywców Pucharów. Rac wystąpił w wygranym 3:0 finale z Atlético Madryt. Kolejnym sukcesem Dynama z Racem w składzie było wywalczenie Pucharu ZSRR w 1987 roku. W kijowskim klubie zawodnik grał do końca 1988 roku i wtedy to wyjechał zagranicę, do hiszpańskiego Espanyolu Barcelona. W Primera División kariery jednak nie zrobił i wystąpił w 11 meczach, ale spisał się przeciętnie. Po sezonie wrócił więc do Dynama, z którym po raz trzeci zdobył mistrzostwo oraz swój czwarty krajowy puchar. Zimą 1991 Rac wyjechał do ojczyzny swoich przodków i pół sezonu grał w Ferencvárosi TC. Rozegrał 7 ligowych meczów i zdobył 1 gola, ale po sezonie zakończył karierę w wieku 31 lat.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1979 Karpaty Lwów ZSRR  Pierwaja liga 5 0
1980 Łokomotyw Winnica Wtoraja liga 17 1
1981 22 3
Dynamo Kijów Wysszaja Liga 2 0
1982 11 1
1983 1 0
1984 13 1
1985 34 6
1986 30 7
1987 30 2
1988 30 2
1988/89 RCD Espanyol Hiszpania  Primera División 11 0
1989 Dynamo Kijów ZSRR  Wysszaja Liga 13 3
1990 21 2
1990/91 Ferencvárosi TC Węgry  Nemzeti Bajnokság I 7 1
Łącznie w Wysszajej Liga 185 24
Łącznie w Primera División 11 0
Łącznie w Nemzeti Bajnokság I 7 1

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji ZSRR Rac zadebiutował w 1986 roku. W tym samym roku Wasilij został powołany do kadry na Mistrzostwa Świata w Meksyku. Grał tam w podstawowym składzie Związku Radzieckiego, a kibice w szczególności zapamiętali jego gola w grupowym meczu z Francją (1:1), gdy strzałem z niemal 40 metrów pokonał Joela Batsa. Wystąpił także w meczu 1/8 finału z Belgią, który ZSRR przegrało 3:4 po dogrywce.

W 1988 roku Rac wystąpił na Mistrzostwach Europy w RFN. Był tam podstawowym zawodnikiem, a już w pierwszym meczu z Holandią strzelił jedynego gola spotkania. Wystąpił także w kolejnych meczach, a także w finale, jednak tym razem ZSRR przegrało z Holandią 0:2 i zostało wicemistrzem Europy.

W 1990 roku Rac ponownie wziął udział w Mistrzostwach Świata. W drużynie prowadzonej przez Łobanowskiego wystąpił w pierwszym, przegranym 0:2 meczu z Rumunią, ale spisał się słabo i nie wystąpił już w następnych meczach. ZSRR wygrało tylko 1 mecz, ale to nie wystarczyło do awansu z grupy. Po mistrzostwach Rac zakończył reprezentacyjną karierę. W kadrze ZSRR wystąpił w 47 meczach i zdobył 4 gole.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę trenerską. Wyjechał na stałe do Węgier, gdzie prowadził własny biznes. W sezonie 1996/1997 pracował na stanowisku drugiego trenera w Ferencvárosi TC. Od września do grudnia 2007 pomagał trenować Dynamo Kijów[1]. W czerwcu 2011 objął stanowisko głównego trenera młodzieżowej drużyny Obołoni Kijów[2]. 1 listopada 2011 przyjął obowiązki głównego trenera pierwszej drużyny Obołoni, ale z powodów zdrowotnych był zmuszony po 3 tygodniach zrezygnować z tego stanowiska[3].

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]