Przejdź do zawartości

UK Championship 2009

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
UK Championship
2008 2009 2010
Ilustracja
Liczba uczestników

32

Miejsce

Anglia Telford International Centre, Telford

Zwycięzca

Ding Junhui

II miejsce

Szkocja John Higgins

Najwyższy break

141 Anglia Stephen Lee
141 Anglia Mark Selby

Rozegrane mecze

31

Pukka Pies UK Championship 2009 – trzeci turniej rankingowym sezonu snookerowego 2009/2010. W dniach 5–13 grudnia 2009 roku miejscem jego rozegrania była hala widowiskowa Telford International Centre w Telford. Obrońcą tytułu mistrzowskiego był Shaun Murphy, który przegrał w meczu II rundy z późniejszym triumfatorem Ding Junhuiem 3:9.

W finale Ding Junhui pokonał po niezwykle wyrównanym meczu Johna Higginsa 10:8. Dla Chińczyka był to czwarty triumf w imprezie rankingowej w karierze, a drugi w UK Championship (poprzednio w 2005 roku).

W Polsce turniej transmitowała stacja komercyjna Eurosport.

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
Ding Junhui – zwycięzca UK Championship 2009

Zwycięzca: £100 000
II miejsce: £46 000
Półfinalista: £23 250
Ćwierćfinalista: £16 450
Last 16: £12 050
Last 32: £8 750
Last 48: £5 500
Last 64: £2 300

Najwyższy break kwalifikacji: 500 £
Najwyższy break w fazie zasadniczej turnieju: 5000£

Maksymalny break w kwalifikacjach: 1000 £
Maksymalny break w fazie zasadniczej turnieju: 25 000 £

Łączna pula nagród: 625 000 £[1]

Wydarzenia związane z turniejem

[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicy

[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicy rozstawieni

[edytuj | edytuj kod]

W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu. Jako drugi rozstawiony został aktualny Mistrz świata. Następni gracze byli rozstawiani według kolejności zajmowanej na światowej liście rankingowej (w nawiasie podano rundę w której zawodnik zakończył swój udział w turnieju):

  1. Anglia Shaun Murphy (obrońca tytułu)
  2. Szkocja John Higgins MBE
  3. Anglia Ronnie O’Sullivan MBE
  4. Szkocja Stephen Maguire
  5. Anglia Allister Carter
  6. Walia Ryan Day
  7. Anglia Mark Selby
  8. Hongkong Marco Fu
  1. Australia Neil Robertson
  2. Szkocja Stephen Hendry MBE
  3. Irlandia Północna Mark Allen
  4. Anglia Joe Perry
  5. Ding Junhui (W)
  6. Anglia Peter Ebdon
  7. Walia Mark Williams MBE
  8. Anglia Mark King

Zawodnicy nierozstawieni

[edytuj | edytuj kod]

Poniżsi zawodnicy uzyskali awans do turnieju UK Championship poprzez udział w kwalifikacjach (w nawiasie numer zajmowany na liście rankingowej):

Drabinka turniejowa

[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza Runda (Do 9 frame’ów)Druga Runda (Do 9 frame’ów)Ćwierćfinały (Do 9 frame’ów)Półfinały (Do 9 frame’ów)Finał (Do 10 frame’ów)
AngliaShaun Murphy9
Irlandia PółnocnaGerard Greene5
AngliaShaun Murphy3
Ding Junhui9
Ding Junhui9
AngliaMike Dunn5
Ding Junhui9
AngliaAllister Carter8
Irlandia PółnocnaMark Allen8
AngliaStephen Lee9
AngliaStephen Lee5
AngliaAllister Carter9
AngliaAllister Carter9
AngliaRory McLeod7
Ding Junhui9
SzkocjaStephen Maguire5
HongkongMarco Fu3
AngliaPeter Lines9
AngliaPeter Lines9
WaliaMark J. Williams8
WaliaMark J. Williams9
SzkocjaGraeme Dott2
AngliaPeter Lines5
SzkocjaStephen Maguire9
AngliaJoe Perry4
AngliaStuart Bingham9
AngliaStuart Bingham3
SzkocjaStephen Maguire9
SzkocjaStephen Maguire9
AngliaMichael Holt6
Ding Junhui10
SzkocjaJohn Higgins8
AngliaRonnie O’Sullivan9
WaliaMatthew Stevens3
AngliaRonnie O’Sullivan9
AngliaPeter Ebdon3
AngliaPeter Ebdon9
AngliaJudd Trump4
AngliaRonnie O’Sullivan9
AngliaMark Selby3
SzkocjaStephen Hendry9
AngliaSteve Davis6
SzkocjaStephen Hendry5
AngliaMark Selby9
AngliaMark Selby9
AngliaJamie Cope8
AngliaRonnie O’Sullivan8
SzkocjaJohn Higgins9
WaliaRyan Day3
Liang Wenbo9
Liang Wenbo9
AngliaMark King2
AngliaMark King9
AngliaAnthony Hamilton2
Liang Wenbo2
SzkocjaJohn Higgins9
AustraliaNeil Robertson9
AngliaTom Ford3
AustraliaNeil Robertson8
SzkocjaJohn Higgins9
SzkocjaJohn Higgins9
AngliaRicky Walden7

Finał

[edytuj | edytuj kod]
Finał: Do 10 frame’ów
Telford International Centre, Telford, 13 grudnia 2009. Sędzia: Walia Eirian Williams
Ding Junhui 10 – 8 Szkocja John Higgins
Sesja południowa: 93(81)-11, 43(43)-75(67), 101(69)-27, 32-77(67), 78(63)-4,
51-62, 65(44)-49(45), 0-96(80)
Sesja wieczorna: 58-22, 21-67, 78(50)-12, 12-99(91), 5-68(42), 75(74)-5, 64-58, 62-49,
18-115(115), 84(75)-36
81 Najwyższy break 115
0 Breaki stupunktowe 1
6 Breaki 50-punktowe 5

Breaki stupunktowe turnieju zasadniczego

[edytuj | edytuj kod]

Statystyki turnieju

[edytuj | edytuj kod]

Statystyki pierwszej rundy

[edytuj | edytuj kod]
Państwo Il. zawodników % zawodników
Anglia Anglia 19 59,38%
Szkocja Szkocja 4 12,50%
Walia Walia 3 9,38%
Irlandia Północna Irlandia Północna 2 6,25%
Chiny 2 6,25%
Australia Australia 1 3,13%
Hongkong Hongkong 1 3,13%
  • Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 12
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 4
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 220 (272)
  • Średnia liczba partii w meczu: 13,75
  • Najwyższe zwycięstwo: 9-2
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 2


Statystyki drugiej rundy

[edytuj | edytuj kod]
Państwo Il. zawodników % zawodników
Anglia Anglia 9 56,25%
Szkocja Szkocja 3 18,75%
Chiny 2 12,50%
Walia Walia 1 6,25%
Australia Australia 1 6,25%
  • Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 12
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 4
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 6
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 2
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 109 (136)
  • Średnia liczba partii w meczu: 13,63
  • Najwyższe zwycięstwo: 9-2
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 2

Statystyki ćwierćfinałów

[edytuj | edytuj kod]
Państwo Il. zawodników % zawodników
Anglia Anglia 4 50,00%
Szkocja Szkocja 2 25,00%
Chiny 2 25,00%
  • Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 6
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 2
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 4
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 54 (68)
  • Średnia liczba partii w meczu: 13,50
  • Najwyższe zwycięstwo: 9-2
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1

Statystyki półfinałów

[edytuj | edytuj kod]
Państwo Il. zawodników % zawodników
Szkocja Szkocja 2 50,00%
Anglia Anglia 1 25,00%
Chiny 1 25,00%
  • Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 4
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 0
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 2
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 31 (34)
  • Średnia liczba partii w meczu: 15,50
  • Najwyższe zwycięstwo: 9-5
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1

Zmiany na prowizorycznej liście rankingowej po turnieju

[edytuj | edytuj kod]

Zwycięzca turnieju awansował na prowizorycznej liście rankingowej z 9 na 6 miejsce. Lider rankingu prowizorycznego John Higgins powiększył przewagę nad Ronnie O’Sullivanem, ale ten z kolei umocnił się na drugiej pozycji względem trzeciego Neila Robertsona. Po UK Championship w sezonie 2009/2010 do rozegrania pozostały jeszcze trzy turnieje rankingowe.

Prowizoryczna lista rankingowa sezonu 2009/2010 po UK Champioship 2009[4]
Pozycja Zawodnik Suma pktów Pkty sezon 2008-09 Pkty sezon 2009-10
1. John Higgins MBE 46 360 31 000 15 360
2. Ronnie O’Sullivan 38 655 23 875 14 780
3. Neil Robertson 33 845 22 825 11 020
4. Shaun Murphy 31 975 23 475 8 500
5. Allister Carter 31 740 24 100 7 640
6. Ding Junhui 30 875 13 775 17 100

Kwalifikacje

[edytuj | edytuj kod]

Mecze kwalifikacyjne do turnieju UK Championship odbyły się w dniach 23–30 listopada 2009 roku w Pontin’s Centre w Prestatyn w Walii[5][6]. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy w pierwszej rundzie turnieju zmierzyli się z najlepszą 16 światowego rankingu snookerowego.

Drabinka kwalifikacji

[edytuj | edytuj kod]
  Runda 1
Do 9 wygranych partii
  Runda 2
Do 9 wygranych partii
  Runda 3
Do 9 wygranych partii
  Runda 4
Do 9 wygranych partii
                               
Anglia  Chris Norbury 3   Anglia  Rod Lawler 7   Szkocja  Alan McManus 6   Irlandia Północna  Gerard Greene 9
Tajlandia  Thepchaiya Un-Nooh 9   Tajlandia  Thepchaiya Un-Nooh 9   Tajlandia  Thepchaiya Un-Nooh 9   Tajlandia  Thepchaiya Un-Nooh 5
Anglia  Lee Spick 5   Anglia  Andy Hicks 9   Anglia  Mike Dunn 9   Irlandia Północna  Joe Swail 2
Irlandia Północna  Jordan Brown 9   Irlandia Północna  Jordan Brown 4   Anglia  Andy Hicks 6   Anglia  Mike Dunn 9
Anglia  Lee Page 4   Anglia  Robert Milkins 9   Anglia  Martin Gould 5   Anglia  Stephen Lee 9
Tajlandia  James Wattana 9   Tajlandia  James Wattana 5   Anglia  Robert Milkins 9   Anglia  Robert Milkins 7
Anglia  Matthew Selt 9   Anglia  David Roe 4   Anglia  Rory McLeod 9   Irlandia  Fergal O’Brien 7
Anglia  David Gray 7   Anglia  Matthew Selt 9   Anglia  Matthew Selt 3   Anglia  Rory McLeod 9
 Xiao Guodong 9   Anglia  Peter Lines 9   Anglia  Ian McCulloch 6   Anglia  Nigel Bond 6
 Zhang Anda 5    Xiao Guodong 8   Anglia  Peter Lines 9   Anglia  Peter Lines 9
Anglia  Craig Steadman 9   Anglia  Barry Pinches 7   Szkocja  Marcus Campbell 8   Szkocja  Graeme Dott 9
Anglia  Andrew Norman 5   Anglia  Craig Steadman 9   Anglia  Craig Steadman 9   Anglia  Craig Steadman 5
Anglia  Ben Woollaston 9   Anglia  Jimmy White w/d   Anglia  Jimmy Michie 9   Anglia  Stuart Bingham 9
Walia  Ian Preece 4   Anglia  Ben Woollaston w/o   Anglia  Ben Woollaston 7   Anglia  Jimmy Michie 2
Irlandia Północna  Patrick Wallace 9   Anglia  John Parrott 9   Walia  Dominic Dale 9   Anglia  Michael Holt 9
Szkocja  Mark Boyle 0   Irlandia Północna  Patrick Wallace 8   Anglia  John Parrott 6   Walia  Dominic Dale 4
Tajlandia  Atthasit Mahitthi 9    Liu Song 4   Anglia  Adrian Gunnell 9   Walia  Matthew Stevens 9
 Mei Xiwen 3   Tajlandia  Atthasit Mahitthi 9   Tajlandia  Atthasit Mahitthi 3   Anglia  Adrian Gunnell 1
 Li Hang 7   Anglia  David Gilbert 5   Anglia  Mark Davis 9   Anglia  Judd Trump 9
Malta  Tony Drago 9   Malta  Tony Drago 9   Malta  Tony Drago 7   Anglia  Mark Davis 7
Belgia  Bjorn Haneveer 4   Irlandia  Joe Delaney 9   Irlandia  Michael Judge 9   Anglia  Steve Davis 9
Anglia  Sam Baird 9   Anglia  Sam Baird 8   Irlandia  Joe Delaney 5   Irlandia  Michael Judge 7
Anglia  Matthew Couch 9   Anglia  Mark Joyce 9   Irlandia  Ken Doherty 9   Anglia  Jamie Cope 9
Irlandia  Brendan O’Donoghue 7   Anglia  Matthew Couch 4   Anglia  Mark Joyce 6   Irlandia  Ken Doherty 6
Walia  Daniel Wells 8    Jin Long 6   Szkocja  Jamie Burnett 8    Liang Wenbo 9
Walia  Michael White 9   Walia  Michael White 9   Walia  Michael White 9   Walia  Michael White 4
Anglia  Stephen Rowlings 8   Walia  Paul Davies 6   Anglia  Anthony Hamilton 9   Anglia  Dave Harold 5
Anglia  Jimmy Robertson 9   Anglia  Jimmy Robertson 9   Anglia  Jimmy Robertson 4   Anglia  Anthony Hamilton 9
Tajlandia  Noppadol Sangnil 8   Anglia  Tom Ford 9   Anglia  Stuart Pettman 5   Anglia  Barry Hawkins 5
Irlandia  David Hogan 9   Irlandia  David Hogan 7   Anglia  Tom Ford 9   Anglia  Tom Ford 9
Anglia  Simon Bedford 9   Irlandia  David Morris 3   Anglia  Andrew Higginson 9   Anglia  Ricky Walden 9
Anglia  Shailesh Jogia 0   Anglia  Simon Bedford 9   Anglia  Simon Bedford 6   Anglia  Andrew Higginson 6

Breaki stupunktowe kwalifikacji

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Global Snooker: Prize Money. [dostęp 2012-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-03)].
  2. worldsnooker.com: Dott To Face Williams in Telford [dostęp 2009-12-04] (en)
  3. worldsnooker.com: Williams Through As Dott Withdraws [dostęp 2009-12-05] (en)
  4. Na podstawie danych opublikowanych przez Światową Federację Snookera. [1][martwy link]
  5. Global Snooker: Kwalifikacje (Wyniki). [dostęp 2013-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-15)].
  6. World Snooker: Kwalifikacje (Drabinka)