Przejdź do zawartości

Transcendencja (religia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Transcendencjaistnienie poza. W chrześcijaństwie odnosi się najczęściej do Boga, który jest odrębny wobec świata stworzonego, widzialnego. Transcendencja Boga jest w tym znaczeniu poniekąd synonimem jego świętości[1]. We współczesnej teologii padają zarzuty wobec pojęcia transcendencji Boga, ponieważ postuluje ono obojętność Boga wobec historii człowieka i świata, zamykając go w jego pozaświatowej sferze egzystencji. Zwolennicy poglądu o transcendencji Boga wskazują jednak, że należy ją rozumieć jako przesłankę jego tajemnicy, która udziela się człowiekowi w historii[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. J. Kudasiewicz, J.A. Ihnatowicz, Świętość, [w:] Słownik teologiczny, t. 2, s. 301.
  2. Por. Transcendencja, [w:] Karl Rahner, Herbert Vorgrimler, Mały słownik teologiczny, s. 500.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • J. Kudasiewicz, J. A. Ihnatowicz: Świętość. W: Słownik teologiczny. A. Zuberbier (red.). T. 2. Katowice: Księgarnia św. Jacka, 1989, s. 301. ISBN 83-7030-015-4.
  • Transcendencja. W: Rahner K., Vorgrimler H.: Mały słownik teologiczny. T.Mieczkowski, P. Pachciarek (przekład). Warszawa: IW "PAX", 1987, s. 500-501. ISBN 83-211-0828-8.