Przejdź do zawartości

Theodor Meynert

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Theodor Meynert

Theodor Hermann Meynert (ur. 15 czerwca 1833 w Dreźnie, zm. 31 maja 1892 w Klosterneuburgu) – niemiecki lekarz, psychiatra, neuropatolog i neuronatom. Wprowadził do medycyny termin amencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 15 czerwca 1833 w Dreźnie, jako syn Hermanna Günthera Meynerta (1808–1895) i jego żony Marie z domu Emmering. Uczył się w wiedeńskim Piaristengymnasium, a następnie studiował medycynę na Uniwersytecie Wiedeńskim. Studia ukończył w 1861, w 1865 habilitował się. Od 1870 profesor psychiatrii i dyrektor uniwersyteckiej kliniki psychiatrycznej.

Uczniami Meynerta byli m.in. Siergiej Korsakow, Carl Wernicke, Auguste Forel, Władimir Serbski, Gabriel Anton, Carl Meyer, Karel Kuffner, Károly Schaffer, Franz Chvostek młodszy i Sigmund Freud. Freud pracował w Klinice Psychiatrycznej Meynerta w Wiedniu w 1883 roku. Meynert w późniejszym czasie zdystansował się do ucznia, krytykując jego zainteresowanie praktykami takimi jak hipnoza i ośmieszając pojęcie męskiej histerii. Meynert w znacznym stopniu wpłynął na prace niemieckiego neuropatologa Paula Flechsiga.

Dorobek naukowy

[edytuj | edytuj kod]
Ilustracja mózgowia z pracy Meynerta

Meynert zajmował się anatomią mózgu, patologią i fizjologią. Prowadził pionierskie badania nad topografią kory mózgu i szlaków nerwowych, dając podstawy pod cytoarchitektonikę ośrodkowego układu nerwowego. Zasługą Meynerta było też nadanie psychiatrii rangi nauki ścisłej, i powiązanie jej z neuroanatomią[1].

Wybrane prace

[edytuj | edytuj kod]
  • Anatomie der Hirnrinde als Träger des Vorstellungslebens und ihrer Verbindungsbahnen mit den empfindenden Oberflächen und den bewegenden Massen. W: Lehrbuch der psychiatrischen Krankheiten, 1865
  • Die Bloßlegung des Bündelverlaufs im Großhirnstamme. Österreichische Zeitschrift füt praktische Heilkunde, 1865
  • Studien über die Bestandtheile der Vierhügel in den nächst unterhalb gelegenen Querschnitten der Brücke. Zeitschrift für wissenschaftliche Zoologie 17
  • Ein Fall von Sprachstörung anatomisch begründet. Jahrbuch der Gesellschaft der Aerzte in Wien (1866)
  • Der Bau der Großhirnrinde und seine örtliche Verschiedenheiten nebst einem pathologisch-anatomischen Korollarium. Leipzig, 1868
  • Vom Gehirn der Säugetiere. W: Stricker: Handbuch der Lehre von den Geweben der Menschen und Tiere. 1869
  • Die centrale Projection der Sinnesoberflächen. Wiener Akademie der Wissenschaften (1869).
  • Klinik der Erkrankungen des Vorderhirns. 1884
  • Psychiatrie. Klinik der Erkrankungen des Vorderhirns. Wien: W. Braumüller, 1884.
  • Klinische Vorlesungen über Psychiatrie aud wissenschaftlichen Grundlagen. Wien: Braumüller, 1890
  • Gedichte. Veröffentlicht postum von Dora v. Stockert-Meynert. Wien-Leipzig: Wilhelm Braumüller, 1905

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Seitelberger F. Theodor Meynert (1833–1892), pioneer and visionary of brain research. „J Hist Neurosci”. 6. 3, s. 264-74, 1998. PMID: 11619863. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]