The Genius Sings the Blues

The Genius Sings the Blues – album amerykańskiego muzyka Raya Charlesa, wydany w 1961 roku. The Genius Sings the Blues jest ostatnią płytą Raya wydaną przez wytwórnię Atlantic. Jednocześnie album należy do najbardziej popularnych i niezapomnianych w historii muzyka, gdyż składa się z dwunastu bluesowych piosenek, zarejestrowanych podczas wielu sesji nagraniowych w wytwórni Atlantic. Płyta ukazuje stylistyczny postęp Charlesa, bowiem łączy blues fortepianowy, jazz i southern R&B. W 2003 roku ukazała się reedycja The Genius Sings the Blues.

Album uplasował się na pozycji #73 Billboard 200.

Autorem zdjęcia muzyka, które znajduje się na okładce albumu jest Lee Friedlander.

Ray Charles pochodził z Greenville na Florydzie, dlatego też asymilował się z muzycznym dziedzictwem innych, pochodzących z Południa, czarnoskórych muzyków, a przede wszystkim z folkiem, bluesem oraz gospelem. Charles uczęszczał do szkoły dla niewidomych Florida School for the Deaf and Blind w St. Augustine na Florydzie, gdzie stworzył podstawy własnego stylu modern jazzowego grania i pisania tekstów, słuchając m.in. Arta Tatuma, Kinga Cole’a, Buda Powella i Oscara Petersona, a także innych artystów popularnych w czasach, gdy muzyk przeprowadził się do Seattle. Ray połączył w swej muzyce wiele elementów, które dotychczas występowały oddzielnie, tworząc tym samym styl, charakteryzujący się niepowtarzalną harmonią i tradycyjnymi wzorcami rytmicznymi.

Wprowadzone przez Charlesa innowacje zawarte są na The Genius Sings the Blues. Album zawiera zarówno wolne, emocjonalne utwory, np. „Hard Times” i „Night Time Is the Right Time”, jak i nowe aranżacje country bluesowych piosenek, np. „I'm Movin' On” i „Early in the Mornin'”. Na płycie znalazła się również piosenka „The Midnight Hour”, nagrana podczas pierwszej sesji nagraniowej Charlesa w wytwórni Atlantic, a także piosenka „I Believe to My Soul”, nagrana podczas ostateniej sesji nagraniowej muzyka w tejże wytwórni. The Genius Sings the Blues w założeniu został wydany wyłącznie w celu zarobkowym dla wytwórni, po odejściu od niej Charlesa, jednak ostatecznie stał się jedną z najpopularniejszych kompilacji muzyka.

1.	„Early in the Mornin'” (Leo Hickman, Louis Jordan & Dallas Bartley)	2:48
2.	„Hard Times (No One Knows Better Than I)”	2:56
3.	„The Midnight Hour” (Sam Sweet)	3:02
4.	„(Night Time Is) the Right Time” (N. Brown, O. Cadena & L. Herman)	3:25
5.	„Feelin’ Sad” (Eddie Jones)	2:50
6.	„Ray’s Blues”	2:55
		17:56

1.	„I'm Movin' On” (Hank Snow)	2:13
2.	„I Believe to My Soul”	3:01
3.	„Nobody Cares”	2:41
4.	„Mr. Charles’ Blues”	2:48
5.	„Some Day Baby”	3:01
6.	„I Wonder Who”	2:46
		16:30