Przejdź do zawartości

Taras (architektura)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Taras na dachu hotelu Casa Granda w Santiago de Cuba
Konstruktywizm: Dom Diego Rivery i Fridy Kahlo w Meksyku, architekt Juan O'Gorman (1932). Oba budynki wyposażono w tarasy rekreacyjne na dachach płaskich połączonych podniebnym mostem.
Trójpoziomowy taras rekreacyjny na dachu płaskim w modernistycznym i zabytkowym domu towarowym Glaspaleis w Heerlen z 1935 r. Architekt Frits Peutz. Aktualnie taras jest pokryty drewnianą posadzką, ozdobiony kwiatami i pełni rolę restauracji[1].
Taras przed Pałacem Łazienkowskim

Taras – odkryta, pozioma powierzchnia (budowla) umieszczona na wysokości parteru (łac. terra „ziemia”), ale również piętra lub na dachu (stropodach) i wówczas ogrodzona balustradą, przystosowana do przebywania na niej ludzi. Na wyższych piętrach taras utrzymuje się na stropach lub kolumnach[2].

Tarasy stanowią rodzaj wybiegu i pełnią najczęściej funkcję miejsc wypoczynkowych w budynkach mieszkalnych i reprezentacyjnych (pałacach). W budynkach biurowych, usługowych (np. w hotelach) spełniają dodatkowo rolę ogródków kawiarnianych, restauracyjnych itp.

Tarasy znane były już w starożytności (Egipt, Rzym). Nadal są bardzo popularne zwłaszcza w krajach o łagodnym klimacie.

Istotnym elementem budowy tarasu jest poprawne wykonanie izolacji, zwłaszcza wodochronnej w celu zabezpieczenia pomieszczeń znajdujących się poniżej tarasu oraz samej warstwy izolacyjnej, przed uszkodzeniami mechanicznymi.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Oog voor detail: Het Glaspaleis SCHUNCK 30.05.2013 https://www.heerlenvertelt.nl/2013/05/het-glaspaleis-schunck/
  2. Property Group Sp., Balkon, taras czy loggia czyli dodatkowa powierzchnia naszego mieszkania - Porady - RynekPierwotny.pl [online], Rynek Pierwotny [dostęp 2018-07-12] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]