Przejdź do zawartości

Tadeusz Suchorzewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Suchorzewski
Ilustracja
Tadeusz Suchorzewski 2
Data i miejsce urodzenia

1779
Sarbinowo

Data i miejsce śmierci

1825
Paryż

Odznaczenia
Order Świętego Stanisława (Królestwo Kongresowe)

Tadeusz Suchorzewski (ur. 1779 roku[1] w Sarbinowie w ówczesnym powiecie kościańskim – zm. w 1852 roku w Paryżu) – generał brygady armii Królestwa Polskiego i generał brygady powstania listopadowego.

Grób Tadeusza Suchorzewskiego

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Służbę wojskową rozpoczął w roku 1800 w Legii Naddunajskiej. W 1801 wziął dymisje i powrócił do kraju w stopniu porucznika. W 1806 wszedł do poznańskiej gwardii honorowej jako kapitan. Wziął udział w kampanii mazurskiej 1807 i dostał się do niewoli rosyjskiej. Po uwolnieniu brał udział w wojnie z Austrią w 1809 jako szef szwadronu. Od listopada 1809 major w 6 pułku ułanów.

W kampanii moskiewskiej 1812 pułkownik i dowódca pułku. W kampanii saskiej sześciokrotnie ranny. Pod Lipskiem ponownie dostał się do niewoli rosyjskiej.

Od stycznia 1815, po powrocie w wojsku dowódca 2 pułku strzelców konnych Armii Królestwa Polskiego. Generał brygady z 1818 jako dowódca 1 Brygady Ułanów. Odznaczony Orderem Świętego Stanisława II klasy w 1820 roku i III klasy w 1819 roku[2].

W czasie powstania listopadowego krótko na czele 1 Dywizji Jazdy. Z powodu przewlekłej choroby w lutym 1831 przeszedł do rezerwy.

Opuścił kraj z armia powstańczą. Internowany w Prusach Wschodnich. Potem emigrował do Francji i tam zmarł w Paryżu.

W 1835 roku został skazany przez władze rosyjskie na konfiskatę dóbr za udział w powstaniu listopadowym[3].

Był członkiem loży wolnomularskiej Bracia Zjednoczeni w drugim stopniu rytu ("czeladnik")[4].

W 1830 roku został nagrodzony Znakiem Honorowym za 20 lat służby[5]. Został pochowany na Cmentarzu Montparnasse w Paryżu[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Łoza podaje datę 21 kwietnia 1780 roku
  2. Stanisław Łoza, Kawalerowie orderu Św. Stanisława, w: Miesięcznik Heraldyczny, r. XI, nr 5, Warszawa 1932, s. 110.
  3. Tygodnik Petersburski 1835 nr 75, s. 232.
  4. Marek Tarczyński, Generalicja powstania listopadowego, 1980, s. 62.
  5. Przepisy o znaku honorowym niemniej Lista imienna generałów, oficerów wyższych i niższych oraz urzędnikow wojskowych, tak w służbie będących, jako też dymisjonowanych, znakiem honorowym ozdobionych w roku 1830, [b.n.s]
  6. MARIA TADEUSZ MICHAŁ JÓZEFAT SUCHORZEWSKI. [dostęp 2020-04-05].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • H. P Kosk Generalicja polska t. 2 wyd. Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 2001.