Tablica systoliczna

Ten artykuł od 2024-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Tablica systoliczna – układ przetwarzający o regularnej, modularnej strukturze zbudowany z prostych modułów; jednostek przetwarzających; synchronicznie wykonujących elementarne operacje.

W strukturze tablicy systolicznej moduły połączone są tylko ze swoimi sąsiadami. Przetwarzane dane przechodzą rytmicznie przez wezły sieci (jednostki przetwarzające).

Koncepcję tablic systolicznych zapoczątkował H.T. Kung i Ch. E. Leiserson w 1978 roku.