Przejdź do zawartości

TKh2

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
TKh2
Ilustracja
Producent

Union-Gießerei, Lokomotivfabrik & Schiffswerft, Königsberg

Lata budowy

1881-1898

Układ osi

C

Wymiary
Masa służbowa

41.9 t

Długość

9 560 mm

Wysokość

4150 mm

Rozstaw osi skrajnych

3 400 m

Średnica kół napędnych

1300 mm

Napęd
Trakcja

parowa

Ciśnienie w kotle

12 at

Powierzchnia ogrzewalna kotła

96,18 m²

Powierzchnia rusztu

1,32 m²

Średnica cylindra

430 mm

Skok tłoka

630 mm

Parametry eksploatacyjne
Moc znamionowa

290 kW

Prędkość konstrukcyjna

45 km/h

TKh2 – parowóz pruskiej serii T7 (oznaczenie DRG 8978) skonstruowany w 1890 roku z przeznaczeniem do prac manewrowych oraz do ciągnięcia lekkich pociągów towarowych na krótkich trasach. W sumie zbudowano 361 maszyn tej serii. Ogółem w służbie PKP znalazło się około 27 egzemplarzy.

Zachowany egzemplarz TKh2-12

[edytuj | edytuj kod]

Parowóz TKh2-12 trafił w 1918 roku na inwentarz PKP, na początku lat 30. XX w. został sprzedany do przemysłu, prawdopodobnie do KWK Kazimierz. Po zakończeniu II wojny światowej parowóz pracował w KWK Kazimierz Juliusz w Sosnowcu. W 1974 roku został skierowany do naprawy głównej, po której parowóz stacjonował w MD Wrocław Gądów i kilkakrotnie był rozpalany na potrzeby realizacji filmów, m.in. serialu Lalka czy Rodziny Połanieckich. W 1981 roku został wycofany z eksploatacji po uszkodzeniu pokrywy cylindrowej. Od 29 stycznia 1993 roku został eksponatem w skansenie w Jaworzynie Śląskiej - jest to najstarszy parowóz tam eksponowany.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Tomisław Czarnecki: Wciąż pod parą. 2011. [dostęp 2012-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-18)]. (pol.).