Syzyfowe prace

Ten artykuł dotyczy powieści. Zobacz też: inne dzieła o tej nazwie.

Ten artykuł wymaga uzupełnienia informacji.

Artykuł należy uzupełnić o istotne informacje: należy dodać streszczenie i bohaterów.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Syzyfowe prace

Autor	Stefan Żeromski (jako Maurycy Zych)
Typ utworu	powieść
Wydanie oryginalne
Miejsce wydania	Kraków
Język	polski
Data wydania	1897
Teksty w Wikiźródłach
Cytaty w Wikicytatach

Syzyfowe prace – powieść Stefana Żeromskiego, która po raz pierwszy ukazała się w krakowskim dzienniku „Nowa Reforma” od 7 lipca do 24 września 1897. Z początku powieść miała mieć tytuł "Wybawiciel".

Żeromski opublikował ją pod pseudonimem Maurycy Zych. Pod tymże pseudonimem wydał ją w formie książkowej we Lwowie w 1898, nakładem Lwowskiego Towarzystwa Wydawniczego^[1]. Ocenzurowana i przygotowana do druku przez pisarza powieść ukazała się w zaborze rosyjskim w 1909 (z datą 1910) pod tytułem Andrzej Radek, czyli Syzyfowe prace.

W powie��ci autor na podstawie własnych doświadczeń z dzieciństwa i lat młodzieńczych przedstawił obraz szkoły w rosyjskim Królestwie Polskim i walkę polskiej młodzieży z rusyfikacją. Żeromski pod przejrzystymi kryptonimami ukrył szkołę w Pińczowie jako progimnazjum w Pyrzogłowach i gimnazjum kieleckie jako szkoła w Klerykowie. Pod osobą Andrzeja Radka ukrył swego bliskiego przyjaciela Jana Wacława Machajskiego, syna mieszczanina pińczowskiego^[2].

W rozdziale XVII opisano scenę, w której Marcin Borowicz odnajduje w pamiętniku wiersz Anny Stogowskiej „Biruty”. Jest to końcowy fragment wiersza Mieczysława Romanowskiego Kiedyż?. Ponadto, ukazany w wierszu motyw przekuwania broni na narzędzia rolnicze pojawia się również w Piśmie Świętym w ST (w Księdze Izajasza 2, 4 oraz Księdze Micheasza 4, 3).

Powieść zekranizował w latach 1998–2000 Paweł Komorowski. W filmie i serialu w rolach głównych wystąpili: Łukasz Garlicki, Franciszek Pieczka, Bartłomiej Kasprzykowski, Zofia Kucówna i Alicja Bachleda-Curuś^[3].

• Wasilij Grigoriewicz Smorodinow – autor pamiętnika Moja służba w Warszawskim Okręgu Naukowym i zdarzenia ze szkolnego życia: wspomnienia pedagoga

• Syzyfowe prace w Cyfrowej Bibliotece Narodowej Polona
• Syzyfowe prace w serwisie Wolne Lektury