Siiri Rantanen
Data i miejsce urodzenia |
14 grudnia 1924 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
5 maja 2023 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub |
Lahden Hiihtoseura | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
165 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
}
|
Siiri Johanna „Äitee” Rantanen z d. Lintunen (ur. 14 grudnia 1924 w Tohmajärvi, zm. 5 maja 2023 w Lahti[1]) – fińska biegaczka narciarska, trzykrotna medalistka olimpijska oraz pięciokrotna medalistka mistrzostw świata.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Jej olimpijskim debiutem były igrzyska w Oslo w 1952 roku, gdzie zdobyła brązowy medal w biegu na 10 km techniką klasyczną. Jako że był to także debiut kobiecych biegów na igrzyskach została pierwszą brązową medalistką olimpijską w biegach narciarskich. Wyprzedziły ją jedynie dwie rodaczki: zwyciężczyni: Lydia Wideman oraz druga na mecie Mirja Hietamies. Cztery lata później, podczas igrzysk olimpijskich w Cortinie d’Ampezzo wspólnie z Sirkką Polkunen i Mirją Hietamies zdobyła złoty medal w sztafecie 3 × 5 km. Były to pierwsze zawody w kobiecej sztafecie i zarazem drugie igrzyska, na których Rantanen zdobyła medal w debiutującej konkurencji. Na tych samych igrzyskach zajęła piąte miejsce w biegu na 10 km. Igrzyska olimpijskie w Squaw Valley w 1960 roku były ostatnimi w jej karierze. Razem z Eevą Ruoppą i Toini Pöysti wywalczyła brązowy medal w sztafecie, a w biegu na 10 km tym razem była piętnasta.
W 1954 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Falun, pierwszych mistrzostwach, na których rozgrywano biegi kobiece. Wspólnie z Sirkką Polkunen i Mirją Hietamies zdobyła srebrny medal w sztafecie. Ponadto w biegu na 10 km stylem klasycznym również zdobyła srebro, ulegając jedynie Lubow Kozyriewej ze Związku Radzieckiego. Cztery lata później, podczas mistrzostw świata w Lahti wraz z Toini Pöysti i Pirkko Korkee ponownie zdobyła srebrny medal w sztafecie. Nie obroniła tytułu wicemistrzyni świata w biegu na 10 km, ale zdobyła brązowy medal plasując się na trzecim miejscu, kolejno za reprezentantkami ZSRR: Alewtiną Kołcziną i Lubow Kozyriewą. Startowała także na mistrzostwach świata w Zakopanem w 1962 roku zdobywając kolejny brązowy medal, tym razem w sztafecie, wspólnie z Eevą Ruoppą i Mirją Lehtonen. Na tych samych mistrzostwach zajęła także siódme miejsce w biegu na 10 km oraz czwarte na debiutującym dystansie 5 km. Walkę o brązowy medal w biegu na 5 km przegrała z Marią Gusakową ze Związku Radzieckiego. Na kolejnych mistrzostwach już nie startowała.
Ponadto Rantanen jedenastokrotnie zdobywała tytuł mistrzyni Finlandii: w biegu na 10 km w latach 1954, 1957 i 1958, w biegu na 5 km w latach 1960, 1961 i 1962 oraz w sztafecie w latach 1952, 1958, 1959, 1960 i 1961. Wygrała biegi na 10 km podczas zawodów Salpausselän Kisat w 1953, 1959 i 1961 roku. Startowała także w największym fińskim maratonie narciarskim Finlandia-hiihto, obecnie zaliczanym do cyklu Worldloppet. W 1976 i 1977 roku wygrała w tym maratonie, a ostatni start w tym biegu zaliczyła w 1996 roku, w wieku 71 lat.
Oprócz biegów narciarskich Rantanen uprawiała także biegi przełajowe, zdobywając w 1960 roku tytuł indywidualnej mistrzyni Finlandii, a w 1961 roku zdobyła mistrzostwo w sztafecie 3x800 m oraz zawodach drużynowych. W 1961 roku wygrała też wyścig kolarski na dystansie 50 km. Czterokrotnie, w latach 1954, 1956, 1958 i 1959, była wybierana najlepszą sportsmenką Finlandii. W Lahti znajduje się jej pomnik.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
3. | 23 lutego | 1952 | Oslo | 10 km stylem klasycznym | 41:40 | +1:10 | Lydia Wideman |
5. | 28 stycznia | 1956 | Cortina d’Ampezzo | 10 km stylem klasycznym | 38:11 | +1:29 | Lubow Kozyriewa |
1. | 1 lutego | 1956 | Cortina d’Ampezzo | Sztafeta 3 × 5 km[2] | 1:09:01 | – | – |
15. | 20 lutego | 1960 | Squaw Valley | 10 km stylem klasycznym | 39:46,6 | +3:06,1 | Marija Gusakowa |
3. | 26 lutego | 1960 | Squaw Valley | Sztafeta 3 × 5 km[3] | 1:04:21,4 | +2:06,1 | Szwecja |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
2. | 17 lutego | 1954 | Falun | Sztafeta 3 × 5 km[2] | 1:05:54 | +0:25 | ZSRR |
2. | 21 lutego | 1954 | Falun | 10 km stylem klasycznym | 40:14 | +0:16 | Lubow Kozyriewa |
3. | 5 marca | 1958 | Lahti | 10 km stylem klasycznym | 44:49,0 | +1:13,8 | Alewtina Kołczina |
2. | 7 marca | 1958 | Lahti | Sztafeta 3 × 5 km[4] | 58:32,4 | +1:41,6 | ZSRR |
4. | 19 lutego | 1962 | Zakopane | 5 km stylem klasycznym | 19:28,6 | +1:17,3 | Alewtina Kołczina |
7. | 21 lutego | 1962 | Zakopane | 10 km stylem klasycznym | 39:48,2 | +2:40,7 | Alewtina Kołczina |
3. | 23 lutego | 1962 | Zakopane | Sztafeta 3 × 5 km[5] | 58:08,9 | +3:24,1 | ZSRR |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Siiri Rantanen kuoli (fiń.)
- ↑ a b Skład drużyny: Sirkka Polkunen, Mirja Hietamies, Siiri Rantanen
- ↑ Skład drużyny: Siiri Rantanen, Eeva Ruoppa, Toini Pöysti
- ↑ Skład drużyny: Toini Pöysti, Pirkko Korkee, Siiri Rantanen
- ↑ Skład drużyny: Siiri Rantanen, Eeva Ruoppa, Mirja Lehtonen
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-03)]. (ang.).
- Biegacze narciarscy na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1952
- Biegacze narciarscy na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1956
- Biegacze narciarscy na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1960
- Fińscy biegacze narciarscy
- Fińscy medaliści olimpijscy
- Medaliści Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 1954
- Medaliści Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 1958
- Medaliści Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 1962
- Medaliści Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1952
- Medaliści Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1956
- Medaliści Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1960
- Urodzeni w 1924
- Zmarli w 2023