Segontium
Państwo | |
---|---|
Księstwo | |
Lokalizacja | |
Typ |
fort |
Data budowy |
77 r. |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii | |
Położenie na mapie Walii | |
53°08′14,28″N 4°15′57,24″W/53,137300 -4,265900 |
Segontium (w języku starowalijskim: Cair Seiont) – rzymska twierdza na północnym wybrzeżu obecnej Walii, w mieście Caernarfon w Gwynedd. Był najdłużej utrzymywanym fortem rzymskim w Brytanii[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Fort został wybudowany na wzgórzu nad Menai Strait w 77 lub 78 roku przez Juliusza Agrykolę[2], po tym jak podbił on ziemie plemienia Ordovices. W forcie skoszarowane były oddziały auxilia. Planowo prawdopodobnie miał go obsadzać Cohors Equitata Quingenaria – 500-osobowy oddział piechoty i kawalerii[3]. Według innych teorii miał być obsadzony nawet przez 1000 żołnierzy piechoty[1].
Rzymska droga łączyła Segontium z fortem Deva Victrix w dzisiejszym Chester.
W połowie II wieku w forcie wybudowano dom zarządcy wraz z pokaźną łaźnią. Liczebność garnizony w tym samym czasie (około 120 roku) prawdopodobnie zmniejszono. Na początku III wieku obsadę fortu stanowiła pierwsza kohorta Sunici, w liczbie 500 żołnierzy. Pod koniec III i w IV wieku liczebność garnizonu znów się zmniejszyła. W tym okresie służył on głównie obronie przed atakami piratów z Irlandii[1].
Znalezione w forcie monety świadczą o stałej obecności wojsk rzymskich aż do 394 roku[1].
W okresie średniowiecznym fort był wymieniony w Historia Brittonum, prawdopodobnie autorstwa Nenniusza, jako Caer-Segeint. Wedle tradycji miał być on stolicą Królestwa Gwynedd[4].
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Nazwa fortu pochodzi najprawdopodobniej od rzeki Seiont, choć inne teorie wywodzą ją od plemienia Segontiaci, spokrewnionego z Ordovices[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Caer Gybi – fort na terenie dzisiejszej miejscowości Holyhead, prawdopodobnie wybudowany jako uzupełnienie dla Segontium
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Segontium – The Romans in North Wales [online], National Museum Wales [dostęp 2019-02-21] (ang.).
- ↑ a b Amelia Carolina Sparavigna , The Solstices and the Orientation of the Roman Fort of Segontium, „SSRN Electronic Journal”, 2017, DOI: 10.2139/ssrn.2990995, ISSN 1556-5068 [dostęp 2019-02-21] .
- ↑ SEGONTIVM [online], web.archive.org, 19 maja 2006 [dostęp 2019-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2006-05-19] .
- ↑ Britannia Articles: Nennius’ Twenty-Eight British Cities [online], www.britannia.com [dostęp 2019-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2018-12-21] .