Przejdź do zawartości

Paul Hunter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paul Hunter
ilustracja
Pseudonim

Snookiereczek, Chłopiec z plakatu, Beckham zielonego stołu, Człowiek ze złotym kijem

Data i miejsce urodzenia

14 października 1978
Leeds

Data śmierci

9 października 2006 w Huddersfield

Gra zawodowa

1995–2006

Najwyższy ranking

4 (2004/05)

Najwyższy break

146 (2006)

Zwycięstwa w turniejach
Rankingowe

3

Nierankingowe

4

Welsh Open

1998, 2002

Masters

2001, 2002, 2004

Paul Alan Hunter (ur. 14 października 1978 w Leeds, zm. 9 października 2006 w Huddersfield) – snookerzysta angielski. W swojej karierze wbił 114 breaków stupunktowych[1].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1998 odniósł swoje pierwsze zawodowe zwycięstwo turniejowe, triumfując w Regal Welsh Open (po pokonaniu w finale Johna Higginsa). W tym samym roku został wyróżniony nagrodą Stowarzyszenia Dziennikarzy Snookerowych dla Młodego Zawodnika Sezonu.

Ponownie triumfował w Welsh Open w 2002; ponadto wygrywał British Open (2002) i trzykrotnie turniej Masters (2001, 2002, 2004). Półfinalista mistrzostw świata w 2003, przegrał z Kenem Dohertym. W Mistrzostwach świata 2006 r. odpadł w tzw. pierwszej rundzie telewizyjnej po przegranej 5:10 z Australijczykiem Neilem Robertsonem.

Latem 2004 r. na Jamajce Paul Hunter zawarł związek małżeński z Lyndsey Fell. 26 grudnia 2005 r. urodziła się ich córeczka Evie Rose.

Wiosną 2005 roku Paul Hunter dowiedział się, że ma nowotwór układu pokarmowego (okrężnicy). Pomimo raka brał udział w turniejach. Do końca nie poddał się chorobie i próbował z nią walczyć, ale kilkukrotne chemioterapie nie przyniosły rezultatów. 27 lipca 2006 r. WPBSA ogłosiła, że – w drodze wyjątku – zamraża na bieżący sezon miejsce Paula Huntera w rankingu (34.) tak, aby mógł poświęcić ten rok dla ratowania zdrowia.

Jego stan pogorszył się gwałtownie w październiku 2006 roku i Paul Hunter trafił do hospicjum, gdzie zmarł kilka dni później, 9 października 2006 roku, na 5 dni przed 28. urodzinami. Hunter odszedł, pozostawiając żonę Lindsey i córeczkę Evie Rose, która urodziła się niespełna rok wcześniej, w drugi dzień świąt Bożego Narodzenia 2005 roku. Pogrzeb odbył się 19 października i zgromadził wielu fanów Huntera i zawodników snookera - jego przyjaciel Matthew Stevens niósł trumnę, na uroczystości pojawili się też między innymi Ronnie O’Sullivan i Jimmy White.

Miejsca w turniejach

[edytuj | edytuj kod]
Turnieje rankingowe 1995/
96 		1996/
97 		1997/
98 		1998/
99 		1999/
00 		2000/
01 		2001/
02 		2002/
03 		2003/
04 		2004/
05 		2005/
06
British Open - - - 2R SF - - W QF 1R -
LG Cup/
Grand Prix 		- - 2R - 2R QF 2R QF 2R SF 1R
UK Championship 1R QF - SF - - 2R 2R QF 2R 2R
Irish Masters - - - - - - - SF 2R 2R -
Scottish Open - - 2R QF - SF - - F - -
European Open
/Malta Cup 		- 1R - - - - - 2R QF - -
Welsh Open SF - W - 2R F W SF QF 1R 1R
China Open - - - - - QF 2R - - QF 1R
Nierankingowe turnieje
The Masters - 1R - - 1R W W SF W 1R 1R
Premier League - - - - - - - - 1R 1R -
Irish Masters - - - - - - 2R - - - -
Scottish Masters - - - 1R - - 1R QF - - -
Malta Cup - - - - - - - - - 1R 1R
Grand Prix Fürth - - - - - - - - - W -
MŚ
Mistrzostwa świata w snookerze - - - 1R 1R 2R 1R SF 2R 1R 1R

Legenda: xR (odpadnięcie w x rundzie), QF – ćwierćfinał, SF – półfinał, F – finał, W – zwycięstwo

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

W 2007 roku na cześć Paula Huntera dotychczasowy turniej Fürth German Classic (w którym Hunter w 2004 roku tryumfował - wtedy turniej nazywał się Grand Prix Fürth) został przemianowany na Paul Hunter Classic.

Od 2017 roku trofeum zdobywane w turnieju Masters nosi nazwę Paul Hunter Trophy.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ 100+ Centuries, snookerinfo(ang.)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Paul_Hunter&oldid=74844223”