Przejdź do zawartości

Paul Genevay

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paul Genevay
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1939
La Côte-Saint-André

Data i miejsce śmierci

11 marca 2022
Bourgoin-Jallieu

Wzrost

174 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
brąz Tokio 1964 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
Igrzyska śródziemnomorskie
złoto Bejrut 1959 bieg na 200 m
złoto Bejrut 1959 sztafeta 4 × 100 m
srebro Bejrut 1959 bieg na 100 m
srebro Bejrut 1959 sztafeta 4 × 400 m
srebro Neapol 1963 sztafeta 4 × 100 m

Paul Louis Marcel Genevay (ur. 21 stycznia 1939 w La Côte-Saint-André[1], zm. 11 marca 2022 w Bourgoin-Jallieu[2]) – francuski lekkoatleta (sprinter), medalista olimpijski z 1964.

Zwyciężył w biegu na 200 metrów oraz w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1959 w Bejrucie, a w biegu na 100 metrów i w sztafecie 4 × 400 metrów zdobył na nich srebrne medale[3][4].

Odpadł w półfinale biegu na 200 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie, a sztafeta 4 × 100 metrów w składzie: Genevay, Jocelyn Delecour, Abdoulaye Seye i Claude Piquemal została zdyskwalifikowana w biegu eliminacyjnym[1].

Na mistrzostwach Europy w 1962 w Belgradzie odpadł w półfinale biegu na 200 metrów[5]. Zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów i zajął 4. miejsce w biegu na 200 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1963 w Neapolu[4].

18 lipca 1964 w Annecy francuska sztafeta 4 × 100 metrów w składzie: Genevay, Jean-Louis Brugier, Bernard Laidebeur i Delecour ustanowiła rekord Europy czasem 39,2 s[6].

Genevay zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio (sztafeta biegła w składzie: Genevay, Laidebeur, Piquemal i Delecour). Na tych samych igrzyskach startował również w biegu na 200 metrów, ale odpadł w półfinale[1].

Był mistrzem Francji w biegu na 200 metrów w 1960, wicemistrzem na tym dystansie w 1959 i 1964, a także brązowym medalistą na 100 metrów w 1960 i 1961 oraz na 200 metrów w 1961[7].

Sześciokrotnie poprawiał lub wyrównywał rekord Francji w sztafecie 4 × 100 metrów do wspomnianego wyżej wyniku 39,2 s 18 lipca 1964 w Annecy[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Paul Genevay [online], olympedia.org [dostęp 2020-11-11] (ang.).
  2. Carnet noir : Paul Genevay nous a quittés. In: athle.fr, 15. März 2022, abgerufen am 20. März 2022.
  3. Mediterranean Games [online], GBRAthletics [dostęp 2013-11-21] (ang.).
  4. a b Gérard Dupuy, Jeux Méditerranéens [online], cdm.athle, 31 sierpnia 2021, s. 2–3 [dostęp 2021-10-12] (fr.).
  5. Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 125.
  6. José María García, Progresión de los Récords de Europa al Aire Libre Progression of the European Outdoor Records (cerrado a / as at 31.10.2016) [online], rfea.es, s. 35 [dostęp 2024-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2022-02-20] (hiszp. • ang.).
  7. Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1888 à 1969 [online], cdm.athle.com, 6 listopada 2021, s. 272, 281, 291, 318 [dostęp 2021-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-11] (fr.).
  8. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 188. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).