Packard Clipper
 Packard Clipper z 1942 | |
| Producent | |
|---|---|
| Okres produkcji |
1941–1947 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik |
Packard 110, 120, 160, 180 |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
2-drzwiowy sedan |
| Silniki | |
| Skrzynia biegów |
3/4-biegowa mechaniczna |
| Napęd |
tylny |
| Dane dodatkowe | |
| Konkurencja | |
Packard Clipper – samochód amerykańskiej marki Packard produkowany w latach – 1941–1942, 1946–1947, a potem 1953–1957, w ramach 19, 20, 21 serii (1941–1947) i ostatnich seriach (26, 54 - 56) aut tej marki. Po raz pierwszy wprowadzony w 1941 roku, stał się pierwszym powojennym modelem Packarda.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Modele 1941–1942 – seria 19 i 20
[edytuj | edytuj kod].jpg)
.jpg)
Pod koniec 1940 roku Packard wypuścił na rynek poddane liftingowi samochody Packard 110 i 120 1941 roku modelowego, oznaczanego przez producenta jako 19. seria, które jednak nie sprzedawały się dobrze z powodu mało atrakcyjnej, zachowawczej stylistyki[1]. Chcąc poprawić sytuację, w marcu 1941 roku, w połowie roku modelowego, Packard wypuścił nowy model Clipper[1]. Został on na zlecenie Packarda całkowicie przestylizowany przez niezależnego stylistę Howarda „Dutch” Darrina, który był znany z projektowanych wcześniej ekskluzywnych nadwozi do Packardów na zamówienie[1]. Wprowadził on najnowsze trendy stylistyczne, które miały się upowszechnić dopiero po II wojnie światowej, jak błotniki przednie płynnie łączące się z maską i przechodzące w przetłoczenia drzwi przednich oraz błotniki tylne również płynnie zintegrowane z panelami nadwozia zamiast oddzielnych[1]. Całe nadwozie stało się bardziej opływowe. Powszechnie stosowane dotychczas stopnie boczne zostały zakryte dolnymi wygiętymi krawędziami drzwi, a kabina stała się nieco szersza. Przypuszcza się, że model ten mógł być planowany na kolejny rok, lecz został wypuszczony już wcześniej w celu ratowania słabej sprzedaży[1]. Początkowo jedynym modelem był czterodrzwiowy sedan[1].
Clipper okazał się sukcesem i sprzedano ich 16 600 w ramach roku modelowego 1941 – niewiele mniej od modelu 120 (17 100 sztuk), mimo późnego debiutu[1]. Cena wynosiła wówczas 1375 dolarów (o 114 dolarów drożej od modelu 120 i 319 dolarów drożej od sześciocylindrowego modelu 110)[1]. Clipper pod względem mechanicznym odpowiadał modelowi 120, z tym samym rozstawem osi 3,23 m (127 cali) i z ośmiocylindrowym silnikiem o mocy 120 KM[1]. Samochody Packarda 1941 roku modelowego jako pierwsze wyposażone były opcjonalnie w klimatyzację, lecz technologia ta była jeszcze niedopracowana i wycofano ją od kolejnego roku[2].
W 20. serii, odpowiadającej 1942 rokowi modelowemu, w gamie nadwozi pojawił się dwudrzwiowy sedan oraz wprowadzono dwie wersje wyposażenia: Special i Custom[1]. Clipper zastąpił modele 110 i 120 i był dostępny zarówno z silnikiem ośmiocylindrowym, jak i sześciocylindrowym[1]. Clipper był dostępny także obok dotychczasowych modeli w „starszych” (senior) seriach 160 i 180, jako dwudrzwiowy Club Sedan i czterodrzwiowy Touring Sedan, o rozstawie osi 127 cali, z silnikiem o mocy 165 KM[3]. W związku z przystąpieniem USA do II wojny światowej, już w lutym 1942 roku zaprzestano jednak produkcji samochodów na rynek cywilny[4].
Modele 1946–1947 – seria 21
[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
Po wojnie Packard wznowił produkcję samochodów, oznaczonych jako seria 21, już jesienią 1945 roku[2]. Nadal wyróżniający się nowoczesnym wyglądem Clipper stał się wówczas jedynym produkowanym modelem[2]. Zmiany stylistyczne były minimalne, przede wszystkim pionowa atrapa chłodnicy składała się z poziomych szerzej rozstawionych żeber[2]. Zachowano poziome części atrapy po bokach, przy czym w modelu sześciocylindrowym żebra kończyły się pod reflektorami, a w pozostałych zachodziły na boki[2]. Jako pierwszy w październiku 1945 roku wrócił do produkcji ośmiocylindrowy Clipper (określany Eight od liczby cylindrów), a w kwietniu 1946 roku sześciocylindrowy Clipper Six; oba o rozstawie osi 3,05 m (120 cali)[5]. Wersja ośmiocylindrowa miała ponadto lepiej wykończoną odmianę DeLuxe[5]. W maju 1946 roku doszły natomiast przedłużone modele: Super Clipper i Custom Super Clipper, zastępując przedwojenne większe modele 160 i 180[5]. Super (serii 2103) i Custom Super (serii 2106) miały rozstaw osi 3,23 m (127 cali), a luksusowe odmiany Custom Super (serii 2126) – 3,76 m (148 cali)[5].
Z nadwozi dostępne były dwudrzwiowe sedany Club Sedan w stylu fastback i czterodrzwiowe sedany Touring Sedan w stylu notchback, wszystkie sześciomiejscowe[5]. Najdłuższe modele Custom Super serii 2126 miały natomiast siedmiomiejscowe nadwozia sedan lub limuzyna indywidualnie budowane przez firmę nadwoziową Henney[2]. Napęd przenoszony był przez trzybiegową skrzynię, z opcjonalnym nadbiegiem (76 dolarów)[5]. Samochody napędzały trzy przedwojenne silniki rzędowe dolnozaworowe:
- 6-cylindrowy o pojemności 4 l (245,3 in³) i mocy brutto 105 KM – w modelu Six,
- 8-cylindrowy o pojemności 4,6 l (282 in³) i mocy brutto 125 KM – w modelu Eight,
- 8-cylindrowy o pojemności 5,8 l (356 in³) i mocy brutto 165 KM – w modelach Super[5].
Powojenne ceny bazowe sięgały od 1680 dolarów za 2-drzwiowy Clipper Six przez 1802 dolary za 4-drzwiowy Clipper Eight do 3047 dolarów za 4-drzwiowy Custom Super Clipper[5]. Clipper Eight konkurował z takimi samochodami wyższej klasy jak Buick Roadmaster i Chrysler New Yorker, a Super Clipper już z takimi jak Cadillac Series 62[5]. Jedynie najdłuższa luksusowa limuzyna kosztowała 4496 dolarów, na poziomie najdroższego na rynku Cadillaca 75 Fleetwood[6]. Wyprodukowano 28 002 samochody odpowiadające 1946 rokowi modelowemu, z tego większość sześciocylindrowych (prawie 16 tysięcy, w tym pewna liczba przeznaczona na zabudowy jako taksówki)[5].
W 1947 roku Packard kontynuował produkcję niezmienionych samochodów 21. serii, tradycyjnie ignorując coroczne zmiany lat modelowych innych producentów[7]. Zrezygnowano tylko z uboższego modelu Eight, pozostawiając w tej wersji silnikowej tylko odmiany DeLuxe[7]. Wyprodukowano 49 296 samochodów odpowiadających rocznikowi 1947; tym razem najliczniejszy był model DeLuxe Clipper Eight (prawie 24 tysiące)[7]. Samochody podrożały o kilkanaście procent i 4-drzwiowy DeLuxe Clipper kosztował od 2149 dolarów[7]. Packard Clipper produkowany był do sierpnia 1947 roku, a od września został zastąpiony przez nowo zaprojektowanego Packarda Eight 22. serii[8].
Do nazwy Clipper powrócono w latach 1953 - 1957, w schyłkowym okresie istnienia przedsiębiorstwa. Roczniki 1953/1957 nie powtórzyły sukcesu modelu 1946/1947 i marka Packard została zlikwidowana. W latach 1955–1956 władze firmy usiłowały wypromować model Clipper jako osobną markę średniej klasy tak, by nazwa Packard była zarezerwowana dla pojazdów klasy wyższej. Przedsięwzięcie zakończyło się jednak fiaskiem.
Występował w kilku odmianach nadwozia: Toruing Sedan, Club Sedan, Sportster (roczniki 1953)[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k Einstein, Jr. 2014 ↓, s. 164
- ↑ a b c d e f Flory 2008 ↓, s. 56-57.
- ↑ Packard senior cars 1942 (prospekt)]
- ↑ Flory 2008 ↓, s. 5.
- ↑ a b c d e f g h i j Flory 2008 ↓, s. 57-60.
- ↑ Flory 2008 ↓, s. 23, 60.
- ↑ a b c d Flory 2008 ↓, s. 113-117.
- ↑ Flory 2008 ↓, s. 113, 170.
- ↑ Packard Model Information. [dostęp 2011-09-09]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- oldcarandtruckpictures.com, The Packard from 1950 to 1958 (ang.) (dostęp 09.09.2011)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Arthur W. Einstein, Jr.: "Ask the Man Who Owns One": An Illustrated History of Packard Advertising. McFarland, 2014. ISBN 978-0-7864-5661-1. (ang.).
- J. „Kelly” Flory: American Cars, 1946–1959: Every Model, Year by Year. McFarland & Company, 2008. ISBN 978-0-7864-3229-5. (ang.).