No. 74 Squadron RAF

No. 74 Squadron RAF

I Fear No Man
Historia
Państwo	Wielka Brytania
Sformowanie	1 lipca 1917
Rozformowanie	22 września 2000
Nazwa wyróżniająca	"Tiger Squadron"
Działania zbrojne
Front zachodni (1918), Francja , Dunkierka, Bitwa o Anglię, (1940-1941), Morze Śródziemne (1943), Normandia, francja, Niemcy (1944-1945)
Organizacja
Numer	74
Dyslokacja	Londyn, Francja, Malta,
Rodzaj sił zbrojnych	Lotnictwo
Podległość	RFC, RAF

No. 74 Squadron RAF brytyjska jednostka lotnicza utworzona w 1 lipca 1917 w Londynie jako No 74 Squadron RFC, został ostatecznie rozwiązany w 2000 roku.

Eskadra była jednostką treningową latającą na samolotach Avro 504K. W marcu 1918 roku została wyposażona w pierwsze samoloty myśliwskie z prawdziwego zdarzenia Royal Aircraft Factory S.E.5. Od kwietnia 1918 do lutego 1919 roku jednostka została skierowana na front zachodni. Po powrocie do Wielkiej Brytanii została rozwiązana 3 lipca 1919 roku.

No. 74 Squadron RAF w całym okresie I wojny światowej odniosła ponad 225 zwycięstw: zniszczyła 140 samolotów i balonów obserwacyjnych oraz zestrzeliła lub poważnie uszkodziła 85 samolotów i balonów.

Łącznie w jednostce służyło 17 asów myśliwskich, m.in.:

Ira Jones (37), Edward Mannock (36), Benjamin Roxburgh-Smith (22), Keith Caldwell^[a] (16), Sydney Carlin (10), Frederick Gordon^[b] (9), Frederick John Hunt (9), Clive Beverley Glynn (8), George Rensbury Hicks (8), Wilfred Ernest Young (8), Henry Eric Dolan^[c] (7), Harris George Clements (6), George Gauld^[d] (5), Percy Howe (5), Frederick Ernest Luff^[e] (5), Harold Shoemaker^[f] (5).

Piloci eskadry latali na samolotach Royal Aircraft Factory S.E.5

W związku z wybuchem kryzysu abisyńskiego w 1935 roku eskadra został ponownie powołana i zreorganizowana. Została umieszczona w bazie lotniczej na Malcie i wyposażona w samoloty Hawker Hart. W lipcu 1936 roku eskadra powróciła do Wielkiej Brytanii i została przezbrojona w samoloty Gloster Gauntlet. W kwietniu 1937 roku jednostkę ulokowano w Hornchurch na północno-wschodnich przedmieściach Londynu. Weszła w skład nowo formowanego dowództwa lotnictwa myśliwskiego RAF Fighter Command i od stycznia 1939 roku przezbrojona w Supermarine Spitfire Mk.I.

Jednostka rozpoczęła działania bojowe w składzie 12 Grupy Myśliwskiej w czasie ewakuacji wojsk brytyjskich z Dunkierki. Następnie brała udział w bitwie o Anglię. W lipcu 1941 roku eskadra została przeniesiona na północ Anglii, a następnie do Walii i Irlandii Północnej, skąd w kwietniu 1942 roku został wysłany (bez samolotów) na Bliski Wschód. W lipcu 1942 została ulokowana w Egipcie i wspierała oraz osłaniała amerykańskie jednostki bombowe latające na B-24 Liberator.

W maju 1944 roku jednostka powróciła do Wielkiej Brytanii, tuż przed lądowaniem w Normandii, w którym brała udział. Do końca wojny aktywnie walczyła na froncie zachodnim biorąc udział w wyzwalaniu Francji, Belgii i Holandii.

• Christopher F. Shores, Russell Guest: Above the trenches: a complete record of the fighter aces and units of the British Empire Air forces 1915-1920. London: Grub Street, 1990, s. 38. ISBN 0-948817-19-4.
• Strony RAF: 74 Squadron. [dostęp 2009-07-04]. (ang.).
• The Aerodrome: 74 Squadron. [dostęp 2009-07-05]. (ang.).