Przejdź do zawartości

Moja dziewczyna 2

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Moja dziewczyna 2
My Girl 2
Gatunek

komediodramat

Rok produkcji

1994

Data premiery

11 lutego 1994

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

99 min

Reżyseria

Howard Zieff

Scenariusz

Laurice Elehwany

Główne role

Dan Aykroyd
Jamie Lee Curtis
Anna Chlumsky
Austin O’Brien

Muzyka

Cliff Eidelman

Zdjęcia

Paul Elliott

Montaż

Richard A. Harris
Greg Le Duc

Produkcja

Daniel Melnick

Wytwórnia

Imagine Entertainment

Dystrybucja

Columbia Pictures

Poprzednik

Moja dziewczyna (1991)

Moja dziewczyna 2 (ang. My Girl 2) – amerykański komediodramat z 1994 roku w reżyserii Howarda Zieffa. Film jest kontynuacją pierwszej części wydanej w 1991 roku.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Rok 1974. Nastoletnia Vada Sultenfuss mieszka razem z ojcem Harrym i jego niedawno poślubioną żoną Shelly w Madison w Pensylwanii. Ponieważ para spodziewa się dziecka, jej babcia nie żyje, a wujek Phil wyjechał do Los Angeles, dziewczyna zaczyna tęsknić za swoją prawdziwą matką, która zmarła przy jej narodzinach. Niedługo potem otrzymuje w szkole zadanie napisania, w ciągu nadchodzących wakacji, wypracowania o osobie którą podziwia, lecz której nigdy nie poznała. Postanawia napisać o swojej mamie, ale uświadamia sobie jak niewiele o niej wie. Żeby to zmienić, za zgodą ojca udaje się do wujka Phila do Los Angeles, by odnaleźć miejsca, w których bywała i dowiedzieć się o niej czegoś więcej.

Po przylocie poznaje nastoletniego Nicka, który jest synem narzeczonej wujka Phila. Ponieważ mężczyzna nie mógł jej osobiście odebrać z lotniska, poprosił Nicka, by zrobił to za niego i przy okazji pokazał jej miasto. Początkowo szorstkie relacje między nastolatkami stopniowo zmieniają się w przyjaźń. Z pomocą Nicka, Vada odkrywa coraz więcej szczegółów z życia matki oraz spotyka jej pierwszego męża Jeffreya, który dostarcza jej wielu cennych informacji.

Tymczasem wujek Phil stara się udowodnić miłość swojej narzeczonej Rose. W końcu zdobywa się na odwagę i wyznaje ile dla niego znaczy.

Niedoszła kontynuacja

[edytuj | edytuj kod]

Przez kilka lat rozważano zrealizowanie trzeciej części filmu, który miał nosić tytuł Still My Girl. W 2003 roku Dan Aykroyd ujawnił w jednym z wywiadów, że wytwórnia Columbia Pictures, była poważnie zainteresowana tym projektem oraz powrotem Anny Chlumsky do roli Vady. Jeszcze w 2009 roku zarówno Aykroyd jak i Chlumsky byli powiązani z produkcją, jednak wraz z upływem czasu jej realizacja stawała się coraz mniej prawdopodobna[1]. W końcu w 2012 roku Chlumsky ostatecznie zaprzeczyła wszelkim pogłoskom o przygotowaniach do filmu.

Ciekawostki

[edytuj | edytuj kod]
  • Kiedy Vada i Judy oglądają perfumy, Vada bierze Passion Fruit, odwraca butelkę i czyta opis. Jednak w kolejnym ujęciu widać, że na odwrocie perfum nie ma żadnej etykiety[2].
  • W samochodowym radiu gra piosenka Swingtown nagrana przez Steve Miller Band w 1977 roku, choć akcja filmu rozgrywa się w 1974 roku[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. K.C. Morgan: My Girl Star: All Grown Up. movies.gearlive.com, 2009-07-27. [dostęp 2014-12-19]. (ang.).
  2. a b My Girl (1994) Goofs. imdb.com. [dostęp 2014-12-19]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]