Migdal
Państwo | |
---|---|
Dystrykt |
Północny |
Powierzchnia |
11,4 km² |
Populacja (2008) • liczba ludności • gęstość |
|
Nr kierunkowy |
+972 4 |
Kod pocztowy |
14 950 |
Położenie na mapie Izraela | |
Położenie na mapie Dystryktu Północnego | |
32°50′20″N 35°30′07″E/32,838889 35,501944 |
Migdal (hebr. מגדל) – samorząd lokalny położony w Dystrykcie Północnym, w Izraelu. Miasteczko jest położone na zachodnim brzegu Jeziora Tyberiadzkiego, w odległości około 5 km na północ od Tyberiady, w Galilei.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Nazwa pochodzi od hebrajskiego słowa migdal – twierdza, zamek lub wieża. W Talmudzie można odnaleźć nazwę Migdal Nunaja (hebr. wieża rybna) odnoszącą się do tej miejscowości. W starożytności używano także nazwy greckiej Tarichea (gr. solone ryby).
Historia
[edytuj | edytuj kod]W starożytności istniało tutaj miasto Magdala, które według tradycji chrześcijańskiej było ojczyzną nowotestamentalnej Marii Magdaleny (por. Łk 7,36-50)[1]. Miasto było wówczas ważnym ośrodkiem rybołówstwa na Jeziorze Tyberiadzkim. Józef Flawiusz pisze o nim jako o mieście całkowicie zhellenizowanym, liczącym w I wieku 4000 mieszkańców. W czasie powstań żydowskich przeciwko Rzymianom było oblegane i zdobywane przez wojska Wespazjana i Tytusa[2]. Żydowscy bojownicy znaleźli wówczas schronienie w niezliczonych jaskiniach położonych w wadi el-Hammam (dolina), na zachód od obecnego Migdal[3].
W XII wieku krzyżowcy wybudowali tutaj kościół, który wznieść miano na miejscu domu Marii Magdaleny. Później miasteczko popadło w ruinę i brak o nim jakichkolwiek informacji[3].
Nowożytna historia tej osady rozpoczęła się od grupy katolickich Niemców, którzy w 1908 wskazali to miejsce jako prawdopodobne miejsce narodzin Marii Magdaleny. Po około roku wyprowadzili się i odsprzedali ziemię syjonistom z Rosji. Współczesna osada została założona w 1910 przez żydowskich imigrantów z Rosji, którzy założyli tutaj gospodarstwo rolnicze nazwane Achuzzat Moskwa (pol. Majątek Moskwa). Po kilku latach gospodarstwo upadło, a ziemię sprzedano prywatnym żydowskim inwestorom[4].
W latach 1923–1924 nastąpiło ponowne założenie osady, która przetrwała do czasów współczesnych[4]. Status samorządu lokalnego otrzymała w 1949[5].
Archeologia
[edytuj | edytuj kod]W 1971 prace wykopaliskowe przeprowadzili archeolodzy włoscy Virgilio Corbo i Stanislao Loffreda z Franciszkańskiego Studium Biblijnego w Jerozolimie. Prace prowadzono w okolicach dzisiejszej posiadłości franciszkanów, gdzie jeszcze przed 1948 rokiem widoczne były pozostałości muzułmańskiej osady Maisdal. Odnaleziono antyczne zabudowania, groby i kamienne sarkofagi. Franciszkańscy archeolodzy odnaleźli pozostałości bizantyńskiego klasztoru, rzymskiego akweduktu z wieżą oraz przypuszczalnie synagogę.
Latem 1986 roku, na dnie Jeziora Tyberiadzkiego w pobliżu osady natrafiono na łódź z czasów Jezusa.
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w 2006 roku w osadzie żyło 1,4 tys. mieszkańców[6].
Populacja osady pod względem wieku (dane z 2006):
Wiek (w latach) | Procent populacji |
---|---|
0-4 | 9,3% |
5-9 | 9,0% |
10-14 | 8,1% |
15-19 | 6,2% |
20-29 | 17,0% |
30-44 | 20,4% |
45-59 | 20,9% |
ponad 60 | 9,0% |
Źródło danych: Central Bureau of Statistics.
Edukacja i nauka
[edytuj | edytuj kod]Ważnym ośrodkiem badań naukowych jest Laboratorium Limnologiczne Kinneret (ang. The Kinneret Limnological Laboratory), które należy do Izraelskiego Instytutu Oceanograficznego. Prowadzi ono badania nad fauną i florą Jeziora Tyberiadzkiego[7].
W Migdal znajduje się także chasydzka uczelnia (Chabad-Lubawicz) Beit Hakneset[8].
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]Gospodarka osady opiera się na sadownictwie i obsłudze ruchu turystycznego. Migdala jest punktem wyjściowym do wycieczek po malowniczym otoczeniu Jeziora Tyberiadzkiego, miejscowe hotele oferują dobre warunki z basenami kąpielowymi. Do położonego tutaj Galilee Service Center przyjeżdżają chrześcijanie z całego świata[9].
Swoją siedzibę mają tutaj także: przedsiębiorstwo budowlane Roshrosh M.P. Building & Development Ltd[10] oraz firma hi-tech Priortech Ltd[11].
Komunikacja
[edytuj | edytuj kod]Przy miejscowości przebiega droga nr 90 (Metulla-Ejlat).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Pinezka.pl: Tajemnice Marii Magdaleny. [dostęp 2008-09-29]. (pol.).
- ↑ New Advent - Catholic Encyklopedia: Magdala. [dostęp 2008-09-29]. (ang.).
- ↑ a b Planet Ware: Migdal, Israel Tourism. [dostęp 2008-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-11)]. (ang.).
- ↑ a b CRW Flags: Mo’atza Mekomit Migdal. [dostęp 2008-09-29]. (ang.).
- ↑ Minister Rozwoju Negewu i Galilei: Migdal. [dostęp 2008-09-29]. (hebr.).
- ↑ Israel Central Bureau of Statistics. [dostęp 2008-02-02]. (ang.).
- ↑ Cambridge Journals: Physiological variables determined under laboratory conditions may explain the bloom of Aphanizomenon ovalisporum in Lake Kinneret. [dostęp 2008-09-29]. (ang.).
- ↑ Chabad Centers: Chabad of Migdal. [dostęp 2008-09-29]. (ang.).
- ↑ Galilee Service Center: Galilee Service Center. [dostęp 2008-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-13)]. (ang.).
- ↑ Kompass: Roshrosh M.P. Building & Development Ltd. [dostęp 2008-09-29]. (ang.).
- ↑ LexisNexis: Priortech Ltd. [dostęp 2008-09-29]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Corbo V. C., Cittá romana di Magdala: Rapporto preliminare dopo la quarta campagna di scavo, 1975: Studia Hierosolymitana Collectio Maior 22, Jerusalem 1976, 355-378.
- Loffreda Stanislao, Alcuni osservazione sulla ceramica di Magdala: Studia Hierosolymitana Collectio Maior 22, Jerusalem 1976, 338-354.
- Manns Frédéric, Magdala dans les sources littéraires: Studia Hierosolymitana Collectio Maior 22, Jerusalem 1976, 307-337.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcie satelitarne Migdal Google Maps
- Mapa Migdal Amudanan
- Flaga i godło Mo’atza Mekomit Migdal CRW Flags
- Zdjęcie Migdal z 1912 r. Zionism and Israel Photo Gallery