Przejdź do zawartości

Michael William Balfe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michael William Balfe
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 maja 1808
Dublin

Pochodzenie

irlandzkie

Data i miejsce śmierci

20 października 1870
Rowney Abbey

Typ głosu

baryton

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, śpiewak

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Karola III (Hiszpania)

Michael William Balfe (ur. 15 maja 1808 w Dublinie, zm. 20 października 1870 w Rowney Abbey w hrabstwie Hertfordshire[1][2]) – irlandzki kompozytor i śpiewak, baryton.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Williama Balfego, nauczyciela tańca[1]. Pierwszy utwór skomponował w wieku 7 lat[1]. Po śmierci ojca w 1823 roku wyjechał do Londynu, gdzie był uczniem Charlesa Edwarda Horna[1][2]. W 1824 roku otrzymał angaż jako skrzypek w orkiestrze Theatre Royal przy Drury Lane[2]. Występował też jako śpiewak, zadebiutował na scenie w Norwich w angielskiej premierze Wolnego strzelca Carla Marii von Webera[1]. W 1825 roku wyjechał do Włoch, gdzie studiował u Ferdinando Paëra w Rzymie i Filippo Gallego w Mediolanie[1]. W 1826 roku w Mediolanie wystawił swoje pierwsze dzieło sceniczne, balet La Perouse[1][2]. W 1827 roku wyjechał do Paryża, gdzie poznał Gioacchino Rossiniego, który zaangażował go do roli Figara w Cyruliku sewilskim na deskach Théâtre-Italien[1]. Od 1829 do 1830 roku przebywał w Palermo, gdzie wystawił swoją pierwszą operę, I rivali di se stessi[1]. W 1832 roku zawarł związek małżeński z węgierską śpiewaczką Liną Roser (1808–1888), z którą miał córkę Wiktorię[1][2].

W 1833 roku wrócił do Londynu, gdzie występował jako śpiewak[1][2]. W 1838 roku wykonał rolę Papagena w angielskiej premierze Czarodziejskiego fletu W.A. Mozarta[1]. Od 1842 roku ponownie przebywał w Paryżu, gdzie komponował i wystawiał swoje opery[1]. Odbył szereg podróży, m.in. do Wiednia (1846), Berlina (1848), Petersburga i Triestu (1852–1856)[2]. W 1864 roku wrócił na stałe do Anglii[1].

Został odznaczony Legią Honorową oraz hiszpańskim Orderem Karola III[1].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Był głównym obok Williama Vincenta Wallace’a irlandzkim kompozytorem operowym[1]. Jego twórczość cieszyła się popularnością w całej Europie, a libretta do jego oper tłumaczono na różne języki[1]. Skomponował łącznie 29 oper, z których największą popularnością cieszyła się The Bohemian Girl (wyst. Londyn 1843)[1].

Był autorem prac Indispensable Studies for a Sopran Voice (Londyn 1852) oraz Method of Singing (Londyn 1856)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 174–175. ISBN 83-224-0113-2.
  2. a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 195. ISBN 0-02-865526-5.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]