Messier 44

Messier 44
	; Gromada M44
Odkrywca	znana w starożytności
	Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór	Rak
Typ	I2r lub II2r
Rektascensja	08h 40m 22,2s
Deklinacja	+19° 40′ 19,4″
Odległość	577 ly (177 pc)
Jasność obserwowana	3,7 m
Rozmiar kątowy	95'
	Charakterystyka fizyczna
Wymiary	Ø 16 ly
Liczba gwiazd	200-350
	Alternatywne oznaczenia
	NGC 2632, C 0837+201, Cl Melotte 88,; [KPR2004b] 201, OCl 507.0
	; Gwiazdozbiór Raka
	Multimedia w Wikimedia Commons

Messier 44 (M44, NGC 2632, Żłóbek, gromada Ul, Praesepe, Pszczółki^[1]) – gromada otwarta w gwiazdozbiorze Raka. Najprawdopodobniej znana już Aratosowi z Soloi w 260 p.n.e.^[2] W katalogu Messiera znalazła się 4 marca 1769 roku^[2]. Jeden z obiektów Messiera widzialnych nieuzbrojonym okiem.

Charakterystyka

Gromada M44 jest oddalona od Ziemi o 577 lat świetlnych (177 parseków)^[3]^[2]. Średnica gromady wynosi około 16 lat świetlnych (trzykrotnie przewyższająca rozmiary kątowe Księżyca)^[4]. Jej wiek szacuje się na około 730 mln lat^[5].

Gromada składa się z około 350 gwiazd^[4]^[5]. Położona niemal w połowie odległości między Gamma Cancri i Delta Cancri^[6]. Zawiera co najmniej pięć czerwonych olbrzymów i kilkadziesiąt białych karłów. Ponadto zawiera kilka gwiazd potrójnych^[6]. Zaobserwowano między innymi kilka gwiazd zmiennych typu Delta Scuti o jasności obserwowanej 7- 8^m i jedną gwiazdę podwójną zaćmieniową – TX Cancri. W gromadzie zaobserwowano także pierwsze dwie planety krążące wokół gwiazd podobnych do Słońca, należących do gromady otwartej^[7].

Prawdopodobnie M44 i Hiady, choć oddalone od siebie o setki lat świetlnych mają wspólne pochodzenie. Wskazują na to podobne populacje gwiazd występujące w obu gromadach^[2]. Być może w wyniku oddziaływań grawitacyjnych pierwotna gromada została rozdzielona, a w ciągu kilkuset milionów lat obiekty oddaliły się od siebie na tak dużą odległość^[5].

Historia

M44 była znana już w starożytności. Starożytni Grecy i Rzymianie nazywali ją „żłóbkiem” (łac. praesepe, gr. phatne). Gwiazdy γ Cnc (typ widmowy A1 V, jasność obserwowana 4,7^m, odległość 155 lat świetlnych) i δ Cnc (K0 III, 3,9^m, 155 lat świetlnych) miały symbolizować kolejno osła północnego (Asellus Borealis) i południowego (Asellus Australis). Według Eratostenesa miały to być osły, na których Dionizos i Sylen jechali na bitwę przeciw tytanom. Tytani mieli przestraszyć się osłów, które za zasługi zostały umieszczone na niebie przy żłóbku. Aratos wspomina obiekt M44 jako mgiełkę, Hipparchos z Nikei (130 p.n.e.) jako małą chmurkę. Klaudiusz Ptolemeusz zapisał M44 jako jedną z siedmiu „mgławic”^[2].

Galileusz jako pierwszy stwierdził, że M44 jest grupą co najmniej 40 gwiazd^[2].

Przez lornetkę widać 10-20 gwiazd. Przez mały teleskop można zobaczyć ponad 50 gwiazd^[6].

Przypisy

↑ Filip Ciślak / Grzegorz Pancherz paskud.pl, Gwiaździarnia Pana Jana 10.04. - 16.04.2022 [online], www.radio.katowice.pl [dostęp 2022-04-10] .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Messier 44 w SEDS.org (ang.)
↑ Aktualny pomiar wykonany przez satelitę Hipparcos (ESA). Wcześniejsze badania wskazywały odległość 522 lat świetlnych.
↑ ^a ^b Jan Desselberger. Niebo nad Polską. „Urania-Postępy Astronomii”. 775 (1), s. 64, 2015-01-01. Polskie Towarzystwo Astronomiczne. Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii. ISSN 1689-6009. (pol.).
↑ ^a ^b ^c Przemysław Rudź: Atlas gwiazd. Przewodnik po konstelacjach.. Warszawa: Wydawnictwo SBM Sp. z o.o., 2015, s. 54-55. ISBN 978-83-7845-873-9.
↑ ^a ^b ^c Praca zbiorowa: Kosmos. Warszawa: Buchmann Sp. z o.o., 2007, s. 150, 328. ISBN 978-83-7670-323-7.
↑ First Planets Found Around Sun-Like Stars in a Cluster. ScienceDaily, 2012-09-14. [dostęp 2012-09-15]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Wiadomości:
- Messier 44 w SEDS.org (ang.)
- Messier 44 w bazie SIMBAD (ang.)
- Messier 44 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)
- NightSkyInfo.com - M44, the Beehive Cluster (ang.)
- Lista najjaśniejszych gwiazd gromady (ang.)
- Courtney Seligman: NGC 2632. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2015-03-20]. (ang.).
Zdjęcia:
- Messier 44 w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia (ang.)
- M44 w NOAO. noao.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-09-10)]. (ang.)

[1] Filip Ciślak / Grzegorz Pancherz paskud.pl, Gwiaździarnia Pana Jana 10.04. - 16.04.2022 [online], www.radio.katowice.pl [dostęp 2022-04-10] .

[seds-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Messier 44 w SEDS.org (ang.)

[pomiary-3] Aktualny pomiar wykonany przez satelitę Hipparcos (ESA). Wcześniejsze badania wskazywały odległość 522 lat świetlnych.

[urania-4] Jan Desselberger. Niebo nad Polską. „Urania-Postępy Astronomii”. 775 (1), s. 64, 2015-01-01. Polskie Towarzystwo Astronomiczne. Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii. ISSN 1689-6009. (pol.).

[rudz-5] Przemysław Rudź: Atlas gwiazd. Przewodnik po konstelacjach.. Warszawa: Wydawnictwo SBM Sp. z o.o., 2015, s. 54-55. ISBN 978-83-7845-873-9.

[Kosmos-6] Praca zbiorowa: Kosmos. Warszawa: Buchmann Sp. z o.o., 2007, s. 150, 328. ISBN 978-83-7670-323-7.

[sciencedaily-7] First Planets Found Around Sun-Like Stars in a Cluster. ScienceDaily, 2012-09-14. [dostęp 2012-09-15]. (ang.).

[1]