Maszt (architektura)

Maszt – konstrukcja o wymiarach poprzecznych znacznie mniejszych od wysokości opierająca się przegubowo na fundamencie^[1], w której obciążenie poziome jest przenoszone przez liny odciągowe. Trzon masztu jest belką ciągłą na sprężystych podporach, w której występuje siła podłużna ściskająca oraz siły poprzeczne i momenty zginające oraz skręcające^[2]. Obciążenie masztu składa się z działania wiatru w kierunku poziomym oraz obciążenia grawitacyjnego (od ciężaru własnego konstrukcji, urządzeń i osprzętu oraz oblodzenia).

Zasady obliczeń statycznych stalowych wież oraz masztów regulują normy PN-B-03204:2002 Konstrukcje stalowe. Wieże i maszty. Projektowanie i wykonanie^[3] oraz PN-EN 1993-3-1:2006 Eurokod 3 – Projektowanie konstrukcji stalowych – Część 3 -1: Wieże, maszty i kominy – Wieże i maszty.

Konstrukcje typu masztowego są wykorzystywane głównie jako maszty radiowe.

Zobacz też

Przypisy

↑ Spotyka się także maszty utwierdzone w fundamencie.
↑ Mieczysław Łubiński, Wojciech Żółtowski: Konstrukcje Metalowe Część II. Warszawa: Arkady, 2004, s. 353-354,393. ISBN 83-213-4328-7.
↑ BIP: Polski Komitet Normalizacyjny.

[1] Spotyka się także maszty utwierdzone w fundamencie.

[2] Mieczysław Łubiński, Wojciech Żółtowski: Konstrukcje Metalowe Część II. Warszawa: Arkady, 2004, s. 353-354,393. ISBN 83-213-4328-7.

[3] BIP: Polski Komitet Normalizacyjny.

[1]