Marian Malina
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Dziedzina sztuki |
grafika, malarstwo |
Marian Malina (ur. 28 lipca 1922 w Sosnowcu, zm. 28 lipca 1985 tamże) – malarz i grafik, pracował głównie w drzeworycie, monotypii i opracowanej przez siebie technice cellografii.
Urodził się 28 lipca 1922 r. w Sosnowcu, w rodzinie Waleriana i Marii z Chwisteckich. Po ukończeniu szkoły podstawowej, w latach 1936–1939 uczył się w prywatnym Gimnazjum Przemysłu Artystycznego w Sosnowcu[1]. Po wojnie, w latach 1945–1948, studiował w krakowskiej ASP pod kierunkiem Jerzego Fedkowicza, Konrada Srzednickiego i Andrzeja Jurkiewicza. Następnie podjął pracę w macierzystej uczelni w pracowni rysunku wieczornego i w Pracowni Litografii prof. Konrada Srzednickiego, którego asystentem był do 1953. Kontynuował pracę pedagogiczną na Wydziale Grafiki do 1962. Zajmował się grafiką (głównie w technikach drzeworytu i linorytu oraz we własnej technice cellografii – odbitki z matrycy celuloidowej) oraz malarstwem. Był współzałożycielem grupy „Zagłębie”, członkiem grupy MARG (od 1957) oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Drzeworytników XYLON w Szwajcarii, a także Komitetu Narodowego AIAP.
Pierwszą indywidualną wystawę Marian Malina miał w 1955 roku w Katowicach. Drugą w tym samym miejscu, w roku 1960. Wystawy indywidualne za granicą odbyły się w Pradze, Bratysławie, Budapeszcie, Sofii, Wiedniu. Wystawiał na wszystkich edycjach Krajowego, a od 1966 Międzynarodowego Biennale Grafiki w Krakowie (1960–1976), podobnie – w kolejnych edycjach Sympozjum „Złotego Grona” w Zielonej Górze (1965–1979) oraz na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych. W czerwcu 1962 roku warszawska Zachęta zorganizowała wystawę grafiki Mariana Maliny. Jednocześnie Hedda Bartoszek donosiła w „Nowej Kulturze” (27/1962), że sytuacja artysty jest bardzo trudna, ponieważ po zwolnieniu go z pracy w krakowskiej ASP stracił zarówno wynagrodzenie, jak i mieszkanie. Do ojca hutnika w Sosnowcu nie może się wprowadzić, bo w jednej izbie mieszka tam pięć osób. I że może sekretarz PZPR jakoś by mu pomógł, chociaż wiadomo, że "mieszkań nie przydziela partia, tylko kwaterunek". Zdobył nagrody i wyróżnienia w konkursach olimpijskich 1948, 1952, 1956, nagrodę i medal na I Międzynarodowej Wystawie Drzeworytów, Bańska Bystrzyca 1972. Jego prace są reprezentowane w wielu liczących się kolekcjach muzealnych i gabinetach grafiki w kraju i za granicą.
Marian Malina mieszkał i tworzył w swoim mieszkaniu na terenie sosnowieckiego osiedla Walcownia[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michał Węcel, MALINA Marian (1922–1985), artysta malarz, grafik, „Kurier Miejski” (10/362), kuriermiejski.com.pl, listopad 2011, s. 10, ISSN 1232-7395 [dostęp 2024-10-16] (pol.).
- ↑ Michał Bulsa, Patronackie osiedla robotnicze. Tom 2: Zagłębie Dąbrowskie, Ziemia Rybnicka, Ziemia Wodzisławska, Łódź 2023, s. 40.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bogdan Snoch: Górnośląski Leksykon Biograficzny. Suplement do wydania drugiego. Katowice: Muzeum Śląskie, 2006, s. 75, 76. ISBN 83-60353-11-5.
- Marian Malina: grafika, malarstwo.. Będzin: Galeria Czas, 2005.
- Aleksander Wojciechowski: Marian Malina. Warszawa: Wydawnictwo Artystyczno-Graficzne, 1962, seria: Współczesna grafika polska.