Maria Amelia Burbon-Sycylijska
| |
| |
| |
| Królowa Francuzów | |
| Okres | |
|---|---|
| Jako żona | |
| Poprzedniczka | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Mąż |
Ludwik Filip I |
| Dzieci |
Ferdynand Filip Orleański |
| Odznaczenia | |
 
| |
Maria Amelia Teresa Burbon-Sycylijska, fr. Marie Amélie Thérèse de Bourbon, princesse des Deux-Siciles (ur. 26 kwietnia 1782, zm. 24 marca 1866 w Claremont House w Surrey) – królowa Francuzów jako żona króla Ludwika Filipa I.
Młodość
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się w pałacu królewskim w Casercie jako czwarta córka Ferdynanda I Burbona, króla Neapolu i Sycylii, późniejszego króla Obojga Sycylii, i jego żony Marii Karoliny, arcyksiężniczki austriackiej, królewny czeskiej i węgierskiej.
Maria Amelia, jako księżniczka włoska, została wychowana w tradycji katolickiej. Maria Karolina, podobnie jak wcześniej Maria Teresa, chciała być częścią życia swoich dzieci. Na co dzień Maria Amelia znajdowała się pod opieką guwernantki Donny Vicenzy Rizzi, ale miała dobry kontakt z matką. Maria Karolina i jej siostra Maria Antonina planowały wydać swoje dzieci i mała Maria Amelia została zaręczona z Ludwikiem Józefem, delfinem Francji. Od tego czasu Maria Karolina wpajała córce, że pewnego dnia zostanie królową Francji, jednak narzeczony Marii Amelii zmarł w 1789. Sama Maria Antonina i jej mąż, król Ludwik XVI, razem z kilkoma innymi członkami rodziny zostali zgilotynowani podczas rewolucji francuskiej. Skutki rewolucji były odczuwane w całej Europie i Maria Amelia przez kilka tygodni zmuszona była podróżować po różnych dworach królewskich, uciekając przed wrogami swojego ojca.
Małżeństwo
[edytuj | edytuj kod]W Palermo na Sycylii poznała swojego kuzyna – Ludwika Filipa, księcia Orleanu, który podobnie jak ona zmuszony był uciec z ojczyzny po wybuchu rewolucji francuskiej. Pobrali się 25 listopada 1809 w Palermo. Powrócili do Francji w 1814 i zamieszkali w paryskim Palais-Royal, skąd znowu musieli uciekać, ponieważ był to czas 100 dni Napoleona. Maria Amelia udała się z czwórką dzieci do Anglii i spędziła tam dwa lata, mieszkając w Twickenham. Do Francji powróciła znowu w 1817. Razem z mężem zamieszkali w Neuilly.
Nauczona doświadczeniem Marii Antoniny, Maria Amelia nigdy nie mieszała się do polityki, ale miała wpływ na sprawy publiczne. Była wychowana zgodnie z tradycjami rojalistycznymi i legitymistycznymi. Zajmowała się wyłącznie opieką nad swoją liczną rodziną oraz edukacją swoich dzieci. W 1840 na jej cześć nazwano miasto w Pyrénées-Orientales – Amélie-les-Bains-Palalda. Po 1848 ponownie musiała udać się na wygnanie, które potrwało do końca jej życia. Mieszkała w Claremont w Surrey. Zmarła na wygnaniu w Anglii.
Potomstwo Marii Amelii i Ludwika Filipa I
[edytuj | edytuj kod]- Ferdinand-Philippe Louis Charles Henri Joseph, książę Orleanu (1810–1842)
- ∞ Helena, księżniczka Mecklenburg-Schwerin
- Louise-Marie Thérèse Charlotte Isabelle (1812–1850)
- ∞ Leopold I Koburg, król Belgów
- ∞ Aleksander Fryderyk, książę Wirtembergii
- Louis-Charles Philippe Raphael, książę Nemours (1814–1896)
- ∞ Wiktoria, księżniczka Sachsen-Coburg-Kohary
- Françoise (28 marca 1816–1818)
- Marie Clémentine Léopoldine Caroline Clotilde (1817–1907)
- ∞ August, książę Sachsen-Coburg-Gotha
- François Ferdinand Philippe Louis Marie, książę Joinville (1818–1900)
- ∞ Franciszka Bragança, księżniczka Brazylii
- Charles, książę Penthièvre (1820–1828)
- Henri Eugène Philippe Louis, książę Aumale (1822–1897)
- ∞ Maria Karolinę Bourbon, księżniczka Obojga Sycylii
- Antoine Marie Philippe Louis, książę Montpensier (1824–1890)
- ∞ Ludwika Ferdynanda, infantka Hiszpanii
Przodkowie
[edytuj | edytuj kod]
