Marcel Vandewiele

Marcel Vandewiele

Data i miejsce urodzenia	10 lipca 1920 Sint-Joris
Data i miejsce śmierci	18 czerwca 1999 Brugia
Zawód, zajęcie	polityk, działacz związkowy, publicysta
Stanowisko	senator (1968–1979), poseł do Parlamentu Europejskiego (1972–1984)
Partia	Chrześcijańska Partia Ludowa

Marcel Albert Vandewiele (ur. 10 lipca 1920 w Sint-Joris w gminie Beernem, zm. 18 czerwca 1999 w Brugii) – belgijski polityk, działacz związkowy i społeczny, publicysta, senator oraz poseł do Parlamentu Europejskiego.

Syn Boudewijna i Marthy z domu Maenhout. Od 1934 do 1937 uczył się w zawodzie typografa-linotypisty w szkole technicznej w Brugii. Należał do stowarzyszenia młodych katolickich robotników (KAJ) związanego z Josefem-Leonem Cardijnem, od 1943 do 1958 był jego liderem. Następnie przeszedł do zrzeszenia ACW (skupiającego chrześcijańskich pracowników), od 1958 do 1968 pozostawał jego sekretarzem generalnym. Przez wiele lat publikował także w związanych z nimi czasopismach, wydał kilka własnych książek. Zajmował stanowiska dyrektorskie we flamandzkiej organizacji muzycznej ANZ, grupie ubezpieczeniowej DVV oraz publicznym nadawcy BRT. Przez wiele lat aktywny w organizacjach turystycznych oraz jako szef centrum wypoczynkowego ACW^[1][2].

W 1950 należał do założycieli organizacji Vlaamse Volksbond, związany z ruchem na rzecz odrębności Flamandów. Wstąpił do Chrześcijańskiej Partii Ludowej, zasiadał w jej krajowych władzach. W latach 1968–1979 był senatorem, od 1971 do 1979 zasiadał w radzie kulturowej Wspólnoty Flamandzkiej^[3], a od 1971 do 1977 w radzie miejskiej Brugii. Od stycznia do października 1973 sekretarz stanu ds. planowania i mieszkalnictwa w rządzie Edmonda Leburtona. Od 1972 sprawował mandat posła do Parlamentu Europejskiego, w 1979 wybrano go w wyborach powszechnych. Przystąpił do Europejskiej Partii Ludowej, był członkiem jej prezydium i wiceprzewodnicząceym PE (1979–1984)^[4]. W 1985 przeszedł na emeryturę^[1][2].

Od 1949 był żonaty z Magdaleną D'Haene, miał pięcioro dzieci^[2].