Przejdź do zawartości

Manus (wyspa)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Manus
Ilustracja
Zdjęcie satelitarne
Państwo

 Papua-Nowa Gwinea

Akwen

Morze Koralowe

Archipelag

Wyspy Admiralicji

Powierzchnia

2100 km²

Populacja (2000)
• liczba ludności
• gęstość


43 000
15,71 os./km²

Położenie na mapie Papui-Nowej Gwinei
Mapa konturowa Papui-Nowej Gwinei, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Manus”
Ziemia2°05′S 147°00′E/-2,083333 147,000000
Mapa wyspy

Manus – największa z Wysp Admiralicji, stanowi część prowincji Manus państwa Papua-Nowa Gwinea. Jest piątą co do wielkości wyspą Papui-Nowej Gwinei: ma około 100 km długości i 30 km szerokości. Ogromną większość wyspy pokrywa gęsty wilgotny las równikowy.

Najwyższym wzniesieniem Manus jest góra Dremsel w środkowo-południowej części wyspy, która sięga 718 metrów n.p.m. Manus jest wyspą pochodzenia wulkanicznego i prawdopodobnie wypiętrzyła się z wód oceanu w okresie późnego miocenu, 8–10 milionów lat temu. Podłożem gleby wyspy są zarówno skały wulkaniczne, jak i skały osadowe pochodzenia koralowego.

Według spisu powszechnego z roku 2000 Manus zamieszkuje około 43 000 osób. Na wyspie znajduje się też stolica prowincji, miasto Lorengau. Głównym lotniskiem prowincji jest Momote Airport na sąsiedniej wyspie Los Negros, połączonej z Manus mostem.

Wyspę Manus zamieszkuje endemiczny ślimak szmaragdowy, którego muszle są wykorzystywane przy produkcji biżuterii.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

7-8 kwietnia 1942 roku wyspę zajęli Japończycy[1], którzy założyli na Manus bazę i lotnisko wojskowe. Instalacje te stały się celem ataku sił amerykańskich, co doprowadziło do walk o Wyspy Admiralicji w lutym i marcu roku 1944. Po zdobyciu wyspy w Zatoce Seeadlera założona została baza morska aliantów, która w okresie późniejszym była wykorzystywana przez okręty Brytyjskiej Floty Pacyfiku.

W latach 1950–1951 władze Australii prowadziły na wyspie ostatnie procesy przeciwko Japończykom oskarżanym o dokonanie zbrodni wojennych[2].

Głównym oskarżonym był Takuma Nishimura, który wcześniej stanął przed brytyjskim sądem wojskowym z oskarżenia o dokonanie masakry Chińczyków w Singapurze w roku 1942 i został skazany na dożywocie. W drodze do więzienia został zatrzymany w Hongkongu przez australijską żandarmerię wojskową. Dowody przedstawione sądowi na Manus wskazywały, że Nishimura kazał rozstrzeliwać rannych australijskich i hinduskich żołnierzy na moście Parit Sulong podczas walk na Malajach, po czym, dla zatarcia śladów, niszczyć ciała zabitych. Australijski sąd uznał go winnym zarzucanych mu zbrodni; Nishimura został powieszony 11 czerwca 1951 roku.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Eric Lacroix, Linton Wells: Japanese Cruisers of the Pacific War. Wyd. reprint 1999. London: Chatham Publ, 1997, s. 364. ISBN 1-86176-058-2. OCLC 222107331. (ang.).
  2. Philip Piccigallo: The Japanese on Trial. Austin: 1979. ISBN 0-292-78033-8.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]