Lotar II z Arles

Lotar II z Arles
	król Włoch
Okres	od 947; do 22 listopada 950
Poprzednik	Hugo z Arles
Następca	Berengar II
	Dane biograficzne
Dynastia	Bosonidzi / Karolingowie
Data urodzenia	między 926 a 928
Data i miejsce śmierci	22 listopada 950 ; Turyn
Ojciec	Hugo z Arles
Matka	Alda Starsza
Żona	św. Adelajda Burgundzka
Dzieci	Emma Włoska

Ten artykuł od 2022-05 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Lotar II z Arles (ur. między 926 a 928, zm. 22 listopada 950 w Turynie) – król Włoch z dynastii Bosonidów w latach 947–950, koregent od 931.

Lotar był synem Hugona z Arles oraz Aldy Starszej. Otrzymał imię po pradziadku, królu frankijskim, Lotarze II (w związku z tym uważał się za przedstawiciela Karolingów). Jego ojciec od 905 był regentem Dolnej Burgundii, a w 928 został jej królem. Następnie walczył z Rudolfem II z Górnej Burgundii o władzę nad całą Burgundią i Włochami. Ostatecznie rzeczywistą władzę nad Burgundią uzyskał Rudolf, a Hugo został królem Włoch. Po śmierci Rudolfa w 937 wzrosło znaczenie Hugona, który chciał zmusić Bertę Szwabską (wdowę po Rudolfie) do małżeństwa ze sobą, a jego córkę Adelajdę do małżeństwa ze swym synem, Lotarem. Sprzyjały temu małoletniość następcy Rudolfa, Konrada i pokój zawarty przez obydwu władców w 933. Ostatecznie tylko małżeństwo Lotara po dziesięcioletnim narzeczeństwie doszło do skutku (ok. 946) ze względu na interwencję cesarza Ottona I.

Hugo w 931 uczynił ze swego syna koregenta. Jego rządy nie cieszyły się poparciem wśród poddanych. W 945 Berengar z Ivrei wzniecił powstanie przeciw dynastii Bosonidów z Arles i Hugo, za cenę oddania rzeczywistej władzy Berengarowi i wygnania do rodzinnej Prowansji, zachował formalny tytuł króla. Dwa lata później Hugo zmarł, a władzę formalnie objął Lotar, praktycznie całkowicie zależny od Berengara. Lotar zmarł 22 listopada 950 roku, mając dwadzieścia kilka lat, najpewniej otruty na rozkaz Berengara, który zmusił do małżeństwa z Adalbertem, swym synem, Adelajdę, wdowę po poprzedniku.

Małżeństwo i potomstwo

Z małżeństwa z Adelajdą (burgundzką księżniczką) doczekał się córki Emmy (ur. ok. 948), od 966 żony Lotara, króla Franków zachodnich. Emma być może uczestniczyła w pozbawieniu władzy i życia najpierw Lotara, potem ich syna, Ludwika Gnuśnego i wyniesieniu na tron dynastii Kapetyngów.

Bibliografia

Lothar, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-10-07] (ang.).
Pierre Riché, Les Carolingiens, une famille qui fit l'Europe, París: 1983, ISBN 2-01-009737-8 (fr.)
Jean-Charles Volkmann, Bien Connaître les généalogies des rois de France, ISBN 2-87747-208-6 (fr.)