Kostka gitarowa

Kostka gitarowa – rodzaj plektronu do gry na gitarze^[1].

Mała, plastikowa, rzadziej metalowa płytka do szarpania strun gitary jest nazywana także piórkiem^[2]. Kostki mogą być wykonywane z różnych materiałów, m.in. metal, drewno, skóra, kość słoniowa, pancerz żółwia, kamień, szkło, bursztyn...^[1][3]

Standardowa kostka najczęściej przyjmuje kształt trójkąta równoramiennego (czasem równobocznego), o zaokrąglonych bokach. Zależnie od instrumentu, rodzaju gry i preferencji gitarzysty używa się różnych grubości i twardości^[1][4]. Kostki z ostrymi wierzchołkami dobrze sprawdzają się w grze solowej, są nazywane jazzowymi. Kostki w kształcie łezki (teardrops) są nieco mniejsze niż standardowe i pozwalają sprawniej wykonywać skomplikowane riffy, zaś kostki triangle są większe i szersze od standardowych, często wykorzystywane przez basistów. Kostki pazurki (finger picks, thumbpick) zakłada się na palce, są wykorzystywane m.in. w muzyce country, np. do gry na banjo^[5].

W zasadzie im kostka cieńsza tym bardziej miękka (giętka), ale miękkość zależy też od właściwości konkretnego plastiku (lub ogólnie – tworzywa). Gitarzyści basowi preferują kostki grubsze i większe, bo cienką kostką trudno szarpnąć grubą strunę, ale zdarza się, że i gitarzysta solowy używa kostki o grubości 3mm, zwłaszcza do solówek. Gama rozmiarów jest dość szeroka, ponieważ można spotkać kostki o grubości od 0.2mm do nawet 5mm. Najczęściej jednak używa się tych z zakresu 0.5 – 2mm. Grubość, kształt i materiał z którego jest wykonana kostka wpływa na brzmienie i wygodę gry^[5].

Poniższa tabela pokazuje orientacyjny podział kostek w zależności od ich grubości:

Kostka gitarowa była motywem przewodnim filmu Tenacious D in The Pick of Destiny (Tenacious D: Kostka Przeznaczenia)^[6].