Przejdź do zawartości

Kondor D 7

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kondor D 7
Ilustracja
Prototyp myśliwca Kondor D 7
Dane podstawowe
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Producent

Kondor Flugzeugwerke

Typ

samolot myśliwski

Konstrukcja

dwupłat

Załoga

1

Historia
Liczba egz.

1

Dane techniczne
Napęd

Mercedes D.III

Moc

118 kW (160 KM)

Wymiary
Rozpiętość

8,5 m

Długość

6,2 m

Wysokość

2,3 m

Powierzchnia nośna

15,7

Masa
Własna

590 kg

Startowa

785 kg

Osiągi
Prędkość maks.

180 km/h

Długotrwałość lotu

1,45 h

Dane operacyjne

Kondor D 7niemiecki dwupłatowy samolot myśliwski z okresu I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w niemieckiej wytwórni Kondor Flugzeugwerke w Essen. Powstała w jednym egzemplarzu maszyna nie była udana i nie weszła do produkcji seryjnej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Kondor D 7 stanowił kolejną konstrukcję inżyniera Waltera Rethela, jaka powstała w zakładach Kondor Flugzeugwerke w Essen po modelach D 2 i D 6[1]. W przeciwieństwie do poprzednich samolotów napędzanych silnikami rotacyjnymi, D 7 otrzymał sprawdzony napęd w postaci silnika rzędowego Mercedes D.III[1]. Początkowo D 7 miał układ trójpłatu, który został zarzucony; pozostałością było nisko opuszczone dolne skrzydło przymocowane do podwozia, a nie bezpośrednio do kadłuba, podobnego do stosowanych w myśliwcach Albatrosa[2][3].

Nieznana jest data oblotu D 7, wiadomo jedynie, że w maju 1918 roku samolot miał kontynuować próby w locie po zamontowaniu silnika Mercedes D.III[4]. Maszyna nie wzięła też udziału w drugim konkursie na samolot myśliwski w Adlershof w czerwcu 1918 roku[5]. Myśliwiec nie był lepszy od napędzanych tym samym silnikiem konstrukcji Albatrosa i w rezultacie nie wszedł do produkcji seryjnej[1].

Opis konstrukcji i dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]

Kondor D 7 był jednosilnikowym, jednoosobowym dwupłatem myśliwskim[2]. Kadłub tworzyła kratownica z rurek stalowych, pokryta sklejką[2][3]. Długość samolotu wynosiła 6,2 metra, a rozpiętość skrzydeł 8,5 metra[1][5]. Powierzchnia nośna wynosiła 15,7 [1][5]. Masa pustego płatowca wynosiła 590 kg, zaś masa startowa – 785 kg[1][5]. Wysokość samolotu wynosiła 2,3 metra[1][5]. Napęd stanowił chłodzony cieczą 6-cylindrowy silnik rzędowy Mercedes D.III o mocy 118 kW (160 KM)[1][3]. Prędkość maksymalna samolotu wynosiła 180 km/h, zaś długotrwałość lotu 1,45 godziny[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Herris 2020 ↓, s. 131.
  2. a b c Green i Swanborough 1995 ↓, s. 322.
  3. a b c Gray i Thetford 1970 ↓, s. 440.
  4. Green i Swanborough 1995 ↓, s. 322–323.
  5. a b c d e f Green i Swanborough 1995 ↓, s. 323.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of The First World War. Wyd. 2. London: Putnam, 1970. ISBN 0-85177-809-7. (ang.).
  • William Green, Gordon Swanborough: The Complete Book of Fighters. New York: Smithmark, 1995. ISBN 978-0-8317-3939-3. (ang.).
  • Jack Herris: German Aircraft of Minor Manufacturers in WWI. Volume 1: Alter to Korn. T. 49. Aeronaut Books, 2020, seria: Great War Aviation Centennial Series. ISBN 978-1-935881-85-8. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]