Kazimierz Wolmer

Kazimierz Wolmer
	; Korwin
Rodzina	Wolmerowie herbu Korwin
Data urodzenia	1723
Data i miejsce śmierci	9 września 1807 ; Grodno
Ojciec	Edward
Żona	Anna Chlewińska
Dzieci	Leonard Kazimierz,; Józef,; Ignacy,; Jan
	Odznaczenia

Kazimierz Wolmer, (pisany także Walmor i Wulmer), herbu Korwin (ur. 1723 - zm. 9 września 1807) – Kasztelan grodzieński, marszałek grodzieński, komisarz komisji porządkowej cywilno-wojskowej województwa trockiego powiatu grodzieńskiego w 1790 roku^[1], poseł na Sejm Wielki.

Sprawowane urzędy

podczaszy inflancki 1763^[2]
Podczaszy smoleński 1763^[3]
budowniczy grodzieński 1763-1765
oboźny grodzieński 1765
sędzia grodzki grodzieński 1765-1770
sędzia ziemski grodzieński 1770-1777
pisarz skarbowy litewski 1777
chorąży nadworny litewski 1777-1781
marszałek grodzieński 1784-1793
kasztelan grodzieński 1793-1798^[4]

Poseł na Sejm Rzeczypospolitej Obojga Narodów

1768 z powiatu grodzieńskiego
1773-1775 z powiatu grodzieńskiego^[5]
1776 z powiatu grodzieńskiego^[6], sędzia sejmowy^[7].
1778 z powiatu smoleńskiego^[8].
1784 - z powiatu grodzieńskiego
1788-1790 z powiatu grodzieńskiego

Deputat na Trybunał Główny Wielkiego Księstwa Litewskiego

1771/1772 z powiatu grodzieńskiego
1777/1778 z powiatu grodzieńskiego, obrany wicemarszałkiem
1782/1783 z powiatu grodzieńskiego
1792 z powiatu grodzieńskiego

Życiorys

Zapewne do Grodna przybył z Inflant. Już w 1750 roku pojawia się na sejmiku grodzieńskim (obok Ludwika Wolmera – zapewne brata)^[9] i odtąd nieprzerwanie działa w przestrzeni życia publicznego przez ostatnie półwiecze istnienia Rzeczypospolitej^[10].

Pięciokrotnie wybierany posłem na Sejm przez sejmik powiatu grodzieńskiego. Członek konfederacji 1773 roku^[11]. Jako poseł grodzieński na sejmie rozbiorowym 1773–1775 wszedł w skład delegacji wyłonionej pod naciskiem dyplomatów trzech państw rozbiorczych, mającej przeprowadzić rozbiór, powołany do Komisji Emfiteutycznej Litewskiej^[12]. 18 września 1773 roku podpisał traktaty cesji przez Rzeczpospolitą Obojga Narodów ziem zagarniętych przez Rosję, Prusy i Austrię w I rozbiorze Polski^[13]. Członek konfederacji targowickiej^[14].

Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku i poseł na sejm 1776 roku z powiatu grodzieńskiego^[15]. Przez całe dekady był zaangażowany we wszystkie prace polityczne powiatu i jednym z bardziej wpływowych ludzi w całym Wielkim Księstwie Litewskim. W 1788 roku wraz z Aleksandrem Michałem Eysymonttem wybrany na Sejm Wielki. W roku 1793 został mianowany kasztelanem grodzieńskim, jako pierwszy i ostatni na tym urzędzie. Zmarł w Grodnie 9 września 1807 roku mając 84 lata.

Odznaczenia

Rodzina

Był ożeniony z Anną Chlewińską. Miał z nią synów Leonarda Kazimierza, oboźnego grodzieńskiego, Ignacego (ur. 1771), Józefa (ur. 1772) i Jana.

Zobacz też

Hołny Wolmera

Bibliografia

Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972
Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008.
Materiały redakcyjne "Złotej Księgi Rodów Grodzieńskich"

Przypisy

↑ Dziennik rządowo-ekonomiczno handlowy R. 5. T. II, Warszawa 1790, s. 421.
↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy. T. IV, Ziemia Smoleńska i Województwo Smoleńskie XIV-XVIII wiek, pod red. A. Rachuby, W. 2004, s. 135. W "Spisie Urzędników Inflanckich" (Kórnik 1994) nie jest wymieniony.
↑ Ibidem, s. 135
↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy. T. II, Województwo Trockie XIV-XVIII wiek, pod red. A. Rachuby, W. 2009, s. 239, 256, 271, 280-281, 319, 324, 670.
↑ Акты, издаваемые Виленскою археографическою комиссиею, T. VII, Wilno 1874, s. 374, 381
↑ VL VIII, s. 528
↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 541.
↑ Witold Filipczak, Sejm 1778 roku, Warszawa 2000, s. 347.
↑ Акты, издаваемые Виленскою археографическою комиссиею, T. VII, Wilno 1874, s. 321
↑ Tamże, s. 331, 336, 348, 356.
↑ Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972, s. 561.
↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 87.
↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 20-48.
↑ Korrespondent Warszawski Donoszący Wiadomości Kraiowe y Zagraniczne. 1792, no 53, s. 465.
↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 528.

[1] Dziennik rządowo-ekonomiczno handlowy R. 5. T. II, Warszawa 1790, s. 421.

[2] Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy. T. IV, Ziemia Smoleńska i Województwo Smoleńskie XIV-XVIII wiek, pod red. A. Rachuby, W. 2004, s. 135. W "Spisie Urzędników Inflanckich" (Kórnik 1994) nie jest wymieniony.

[3] Ibidem, s. 135

[4] Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy. T. II, Województwo Trockie XIV-XVIII wiek, pod red. A. Rachuby, W. 2009, s. 239, 256, 271, 280-281, 319, 324, 670.

[5] Акты, издаваемые Виленскою археографическою комиссиею, T. VII, Wilno 1874, s. 374, 381

[6] VL VIII, s. 528

[7] Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 541.

[8] Witold Filipczak, Sejm 1778 roku, Warszawa 2000, s. 347.

[9] Акты, издаваемые Виленскою археографическою комиссиею, T. VII, Wilno 1874, s. 321

[10] Tamże, s. 331, 336, 348, 356.

[11] Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972, s. 561.

[12] Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 87.

[13] Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 20-48.

[14] Korrespondent Warszawski Donoszący Wiadomości Kraiowe y Zagraniczne. 1792, no 53, s. 465.

[15] Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 528.

[1]