Karol Wild

Karol Kazimierz Wild (ur. 1824, zm. 6 marca 1885 we Lwowie) – polski księgarz, wydawca, działacz polityczny.

Urodził się w 1824^[1]. Był synem Karola, założyciela zakładu księgarskiego we Lwowie w 1796^[2][3]. Działalność ojca kontynuował od 1849 przez 30 lat^[2]. Został księgarzem i wydawcą^[4]. Księgarnię prowadził we Lwowie przy ul. Dominikańskiej^[5], przy ul. Halickiej^[6]. Był wydawcą publikacji naukowych i literackich^[4]. Wydawał także czasopismo „Dziennik Literacki”^[4]. Współpracował z Karolem Pollakiem z Sanoka, głównie w zakresie publikowania podręczników szkolnych^[7][8]. Swoje wydawnictwa prezentował na Wystawie Powszechnej 1873 w Wiedniu^[9]. Swoją działalność prowadził bezinteresownie nie licząc na zyski^[4]. Wskutek tego w 1879 utracił majątek i w tym czasie zamknął księgarnię^[4][2] („Gazeta Lwowska” z 7 marca 1885 określiła go, iż w swojej ciężkiej i pełnej poświęcenia pracy więcej był amatorem i mecenasem literatury niż kupcem^[2]). W 1882 Księgarnia Karola Wilda została przejęta przez Wydawnictwo Gubrynowicz i Schmidt (prowadzone przez Władysława Gubrynowicza, który w przeszłości był praktykantem u K. Wilda, i Władysława Schmidta). Był uznawany za jednego z najważniejszych obywateli Lwowa^[2]. Przyczynił się do rozwoju życia umysłowego Galicji w okresie zaboru austriackiego^[2][4].

Był także działaczem politycznym we Lwowie^[10]. Pełnił mandat radnego rady miejskiej Lwowa^[2]. W uznaniu jego zasług w 1870 został powołany przez miasto na stanowisko posła III kadencji austriackiej Rady Państwa w Wiedniu^[2].

Zmarł 6 marca 1885 we Lwowie w wieku 61 lat^[2][4]. Został pochowany we Lwowie, w pogrzebie uczestniczyło wielu mieszkańców miasta i przyjezdnych, a nad grobem przemawiali Władysław Gubrynowicz i Władysław Bełza^[11]. Lwowscy księgarze solidarnie postanowili zamknąć swoje księgarnie na czas pogrzebu Karola Wilda, a także zdecydowali wydać jego życiorys oraz ufundować jemu nagrobek^[12]. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Został opisany w książce pt. Walka z życiem. korespondencja lwowskiej rodziny Wildów, autorstwa Zbigniewa Sudolskiego, wydanej w 2001^[13].

Od około 1850 był żonaty z Leonią z domu Maciejowską (1834-1878), córką lwowskiego lekarza Feliksa Maciejowskiego, pianistką, działaczką niepodległościową podczas powstania styczniowego^{[14][15][16][17][18]}. Przed 1863 mieli pięcioro dzieci^[19] (czterech synów, w tym Karola zm. 1897 w wieku 43 lat^[20] oraz córkę Eugenię ur. 1853^[17]). Kształceniem dzieci Karola i Leonii Wildów zajmowała się Zofia Romanowiczówna^[21].

• Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym (1855)
• Karol Mikuli: Mazourka pour le piano: op. 4 (1860)
• Ustawa o obwieszczaniu ustaw krajowych, uchwał Sejmu i rozporządzeń Wydziału; Ustawy o patronacie szkół i pokryciu kosztów na umieszczenie szkół ludowych tudzież kosztów stawiania i utrzymywania budynków kościelnych i plebańskich i sprawienia przyrządów kościelnych; o utworzeniu funduszu zapasowego na pokrycie tych kosztów. Rejestr abecadłowy do tych cztrerech ustaw. Rozporządzenie ministerjalne o reformie administracji politycznej nakoniec: Skorowidz czyli Spis abecadłowy wszystkich miejscowości w Galicji z Krakowem z oznaczeniem do którego powiatu należą, stacji kolei, pocztowych i t.d (1867)
• Ustawa gminna z dnia 12. Sierpnia 1866. Ustawy o obszarach dworskich i reprezentacji powiatowej, Ordynacja wyborcza dla Gmin i powiatowa obowiązujące dla Galicji wraz z W. Ks. Krakowskiem tudzież ustawy państwowe o zasadniczych podstawach urządzenia Gmin z dodanym rejestrem abecadłowym
• Powszechny Kodeks Handlowy (1869)
• Józef Szujski: Zborowscy. Tragedya w pięciu aktach z prologiem i epilogiem (1869)
• Adam Kuliczkowski: Zarys dziejów literatury polskiej na podstawie badań najnowszych pracowników dla użytku szkolnego i podręcznego (1872)
• Ludwik Kubala: Stanisław Orzechowski i wpływ jego na Rzeczpospolitę wobec reformacji XVI wieku : rzecz historyczna (1870)
• Tomasz Padura: Pyśma Tymka Padurry (1874)
• Karol Szajnocha: Szkice Historyczne t. 1-4 (1854, 1857, 1861, 1869)
• Skorowidz nowy i dawnych numerów realności, tudzież nazw ulic i placów król. stoł. miasta Lwowa, według uchwał Rady miejskiej z roku 1871, zestawiony z źródeł urzędowych (1872)^[22]