Kandaryn

Kandaryn

Nazwa chińska
Pismo uproszczone 分 Pismo tradycyjne 分 Hanyu pinyin fēn Wade-Giles fen Jyutping fan1 Pe̍h-ōe-jī hun Wymowa (IPA) /fən⁵⁵/
Nazwa japońska
Kanji 分 Transkrypcja Hepburna fun Hiragana ふん
Nazwa koreańska
Hangul 푼 Hancha 分 Transkrypcja poprawiona pun

Ten artykuł od 2024-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kandaryn^[1], kandar^[1], kandarin^[2] lub fen^[1] – tradycyjna jednostka miary używana w Azji Wschodniej. Równa jest dziesięciu keszom i stanowi dziesiątą część maca. W systemie metrycznym to około 378 miligramów.

W Hongkongu kandaryn zgodnie z ustawą równy jest 2⁄150 uncji, czyli 0,3779936375 grama^[3], w Singapurze zaś 0,377994 grama^{[potrzebny przypis]}.

Polska nazwa jednostki notowana od XIX wieku pochodzi od angielskiego candareen^{[potrzebny przypis]}, które początkowo jako condrin zapożyczone zostało z malajskiego kandūri^[4]. Kandarynem nazywano też jednostkę monetarną wartą kandaryn srebra. Chińskiej nazwy fen używa się dziś do określenia 1⁄100 juana.

1 maja 1878 roku chińska służba celna zaczęła emisję pierwszych znaczków pocztowych pod nazwą 大龍郵票 (dài lóng yóupiào), czyli „pieczęć wielkiego smoka”. Widniała na nich nazwa państwa po chińsku i angielsku oraz cena podana w kandarynach^[5].

• Gospodarka Chin