Przejdź do zawartości

Jon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Model prętowo-kulkowy jonu azotanowego NO
3
(szara kulka – atom azotu; czerwone kulki – atomy tlenu) z nałożoną powierzchnią van der Waalsa(inne języki), pokolorowaną zgodnie z jej potencjałem elektrycznym: im intensywniejszy kolor, tym większy potencjał ujemny

Jon (ze stgr. ἰόν ion „idące, biegnące [od elektrody do elektrody]”[1]) – atom lub grupa atomów połączonych wiązaniami chemicznymi, która ma niedomiar lub nadmiar elektronów w stosunku do protonów. Obojętne elektrycznie atomy i cząsteczki związków chemicznych mają równą liczbę elektronów i protonów, jony zaś są elektrycznie naładowane dodatnio lub ujemnie[2].

Jony naładowane dodatnio nazywa się kationami, zaś ujemnie – anionami. Jony mogą występować samodzielnie, w stanie wolnym (zwykle w fazie gazowej) lub tworzą tzw. pary jonowe, które mogą być luźno z sobą związane lub odwrotnie – tworzyć silne wiązania. Silnie związane pary jonowe tworzą chemiczne wiązania jonowe, obecne w wielu związkach chemicznych.

Powstanie jonu z obojętnego atomu lub cząsteczki nazywamy jonizacją.

Symbol jonu podaje się w postaci symbolu atomu lub grupy atomów z ładunkiem umieszczonym w prawym górnym indeksie, np. dodatnie: Na+
, Ca2+
, Al3+
oraz ujemne: F
, S2−
, SO2−
4
.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ion, [w:] Online Etymology Dictionary [online] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-24] (ang.).
  2. jon, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-11-28].