Przejdź do zawartości

Jak-4

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jak-2 / Jak-4
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR

Producent

Jakowlew

Typ

lekki samolot bombowy

Konstrukcja

mieszana

Załoga

2

Historia
Data oblotu

styczeń 1939

Lata produkcji

grudzień 19391941

Dane techniczne
Napęd

2 x 12-cylindrowe silniki rzędowe chłodzone cieczą M-103 (Jak-2) / M-105 (Jak-4)

Moc

960 KM każdy / 1100 KM każdy

Wymiary
Rozpiętość

14,00 m

Długość

10,18 m

Powierzchnia nośna

29,40 m²

Masa
Startowa

5630 kg / 6200 kg

Osiągi
Prędkość maks.

498 km/h / 533 km/h

Prędkość wznoszenia

8 min na 5000 m

Pułap

8100 m / 9000 m

Zasięg

800 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabiny maszynowe SzKAS kal. 7,62 mm
400 kg bomb (Jak-2) / 600 kg (Jak-4)
Użytkownicy
 ZSRR
Rzuty
Rzuty samolotu

Jak-4 (ros. Як-4) – taktyczny samolot bombowy i rozpoznawczy bliskiego zasięgu, powstały w biurze konstrukcyjnym Jakowlewa, z okresu II wojny światowej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Samolot został skonstruowany przez A. S. Jakowlewa. Prototyp noszący oznaczenie samolot "22", został oblatany w styczniu 1939. Wszedł on do produkcji jako Jak-2 z silnikiem M-103. W tym samym roku zmieniono oznaczenie na Jak-4 i zmieniono silnik na M-105 o większej mocy. W latach 1940–1941 w zakładach nr 1 i 81 zbudowano 111 Jaków-2 i 90 Jaków-4. Jakowlew zapisał w swoich wspomnieniach, że wyprodukowano 600 samolotów[1]. Jednak jak utrzymują inni nie była to prawda[2].

Służba

[edytuj | edytuj kod]

Samoloty Jak-4 weszły na uzbrojenie jednostek lotniczych w 1940. Od pierwszych dni wojny operowały na Białorusi i Ukrainie. Eskadry wyposażone w te samoloty poniosły duże straty. W 1941 wstrzymano jego produkcję. Pozostałe maszyny były używane w jednostkach do zadań specjalnych.

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]
Silnik WK-105PF (M-105) eksponowany w MLP w Krakowie

Wolnonośny średniopłat konstrukcji mieszanej z chowanym podwoziem. Kadłub trójdzielny, mieszanej konstrukcji: przód duralowy, część centralna drewniana integralnie połączona ze skrzydłem, część tylna kratownicowa spawana z rur stalowych, oprofilowana sklejką i płótnem. Płat dwudźwigarowy, nie dzielony, drewniany, kryty sklejką. Usterzenie podwójne konstrukcji metalowej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. A. Jakowlew, Cel żizni, Moskwa, 1973
  2. M. Sołonin, Na uspionych lotniskach

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]