Przejdź do zawartości

Indol

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Indol
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C8H7N

Masa molowa

117,15 g/mol

Wygląd

bezbarwne ciało stałe o charakterystycznym zapachu[2]

Identyfikacja
Numer CAS

120-72-9
43072-30-6 (chlorowodorek)

PubChem

798

DrugBank

DB04532

Podobne związki
Podobne związki

chinolina, kumaron, inden, pirol

Pochodne

skatol, kwas indolilooctowy, tryptofan, indykan

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Indol, 2,3-benzopirol – heterocykliczny związek chemiczny, zbudowany ze sprzężonych pierścieni benzenowego i pirolowego. Zarówno wyjściowy indol, jak i bardziej złożone związki zawierające grupę indolową są powszechnie spotykane w tkankach żywych organizmów, zarówno zwierząt, jak i roślin. Grupa indolowa występuje też jako szkielet wielu substancji znajdujących się w ludzkim ciele, jak np. aminokwas tryptofan lub serotonina. Nazwa „indol” pochodzi od nazwy barwnika indygo, zawierającego dwie grupy indolowe. Jest to związek o bardzo nieprzyjemnym zapachu. Występuje w kale oraz w małych stężeniach w perfumach[9]. Wytwarzany jest przez różne drobnoustroje np. z rodziny Enterobacteriaceae. Zdolność wytwarzania indolu jest jedną z metod identyfikacji drobnoustrojów z tej rodziny.

Otrzymywanie

[edytuj | edytuj kod]

Na skalę przemysłową indol izoluje się ze smoły pogazowej, za pomocą destylacji frakcyjnej i ekstrakcji[10]. Ponadto znany jest szereg przemysłowych metod syntezy chemicznej, np.:

Indol w alkaloidach

[edytuj | edytuj kod]

Wiele alkaloidów to pochodne indolu. Jest to duża i zróżnicowana pod względem farmakologicznym grupa, którą można podzielić na kilka podgrup:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Henri A. Favre, Warren H. Powell, Nomenklatura związków organicznych. Rekomendacje IUPAC i nazwy preferowane 2013, Komisja Terminologii Chemicznej Polskiego Towarzystwa Chemicznego (tłum.), wyd. 3, Narodowy Komitet Międzynarodowej Unii Chemii Czystej i Stosowanej, [2017], s. 203.
  2. a b c d e f Indole, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 31030 [dostęp 2020-01-16] (niem. • ang.).
  3. a b c d Haynes 2016 ↓, s. 3-320.
  4. Haynes 2016 ↓, s. 5-175.
  5. Haynes 2016 ↓, s. 5-154.
  6. Indole, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB04532 (ang.).
  7. Haynes 2016 ↓, s. 6-112.
  8. Indole (nr I3408) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2020-01-16]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  9. indol. Słownik terminów biologicznych PWN. [dostęp 2020-01-16].
  10. a b c d e Gerd Collin, Hartmut Höke, Indole, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, DOI10.1002/14356007.a14_167 (ang.).
  11. Urszula Wrzeciono, Ćwiczenia z chemii organicznej. Część I. Preparatyka organiczna, Poznań: Wydawnictwa Uczelniane Akademii Medycznej, 1991, OCLC 812676793.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]