Przejdź do zawartości

Ieng Sary

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ieng Sary
Ilustracja
Ieng Sary w 2010 roku
Data i miejsce urodzenia

24 października 1925
Lương Hòa, Trà Vinh, Wietnam

Data i miejsce śmierci

14 marca 2013
Phnom Penh, Kambodża

wicepremier i minister spraw zagranicznych w Demokratycznej Kampuczy
Okres

od 1975
do 1979

Ieng Sary (ur. 24 października 1925 w Lương Hòa, Trà Vinh, zm. 14 marca 2013 w Phnom Penh[1]) – kambodżański polityk, wicepremier i minister spraw zagranicznych w Demokratycznej Kampuczy.

Skończył Liceum Sisowath w Phnom Penh, a następnie uzyskał stypendium w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu, gdzie w 1951 wstąpił do francuskiej partii komunistycznej. Uważa się, że był założycielem Koła Marksistowskiego Studentów Khmerskich w Paryżu. Po powrocie do Kambodży w 1957 pracował jako nauczyciel w Liceum Sisowath. Przypuszcza się, że do Czerwonych Khmerów dołączył w 1963.

Gdy Czerwoni Khmerzy przejęli władzę w 1975 został wicepremierem i ministrem spraw zagranicznych. Jego żona Ieng Thirith (panieńskie: Khieu Thirith) pełniła w tym rządzie funkcję ministra spraw socjalnych.

Po upadku reżimu uciekł do Tajlandii i został zaocznie skazany na karę śmierci przez Ludowy Trybunał Rewolucyjny w Phnom Pehn. Kontynuował swoje zaangażowanie w działalność rządu khmerskiego na uchodźstwie. Oficjalnie odciął się od Czerwonych Khmerów w sierpniu 1996 w zamian za akt łaski udzielony przez króla Norodoma Sihanouka. Zajął się wtedy eksploatacją kamieni szlachetnych i drewna egzotycznego w okolicach miasta Pailin, dorabiając się wielomilionowego majątku[2].

Aresztowany 12 listopada 2007 na podstawie nakazu wydanego przez Nadzwyczajną Izbę Sądu Kambodży pod zarzutem złamania Konwencji Genewskiej z 1949 r. oraz zbrodni ludobójstwa. Wstępne przesłuchanie odbyło się 27–30 czerwca 2011, proces rozpoczął się 21 listopada 2011, lecz przerwała go śmierć oskarżonego.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Khmer Rouge senior leader Ieng Sary dies [online], bbc.co.uk, 14 marca 2013 [dostęp 2013-03-14] (ang.).
  2. Monika Warneńska: Śladami Pol Pota. Warszawa: Świat Książki, 1999, s. 246-247, 283, seria: Galeria Tyranów XX Wieku. ISBN 83-7227-262-X.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]