IMI B-300
Państwo | |
---|---|
Producent |
Israel Military Industries |
Rodzaj | |
Obsługa |
1 żołnierz |
Dane techniczne | |
Kaliber |
82 mm |
Wymiary | |
Długość |
0,775 m (niezaładowany) |
Masa | |
broni |
3,65 kg (niezaładowany) |
Inne | |
Prędkość pocz. pocisku |
270 m/s |
Zasięg skuteczny |
ok. 300-400 m[1] |
Przebijalność pancerza |
ponad 400 mm[1] |
IMI B-300 – izraelski granatnik przeciwpancerny znajdujący się w uzbrojeniu Cahalu od przełomu lat 70. i 80. XX wieku.
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Granatnik B-300 jest granatnikiem dwuczęściowym, o konstrukcji zbliżonej do francuskiego LRAC F1. Składa się z dwóch głównych elementów. Pierwszym jest krótka, gładkoprzewodowa wyrzutnia z włókna szklanego i żywicy epoksydowej, do której przymocowany jest mechanizm odpalający, przyrządy celownicze, dwa chwyty pistoletowe, dwójnóg oraz pas nośny. Drugim elementem jest pocisk rakietowy w hermetycznym pojemniku przyłączany do wyrzutni przed strzałem.
B-300 jest wyposażony w mechaniczne przyrządy celownicze składające się z muszki i szczerbiny, dodatkowo może być wyposażony w celownik optyczny. Pocisk jest odpalany elektrycznie, impuls elektryczny jest wytwarzany przy pomocy induktora.
Z granatnika B-300 można odpalić cztery rodzaje pocisków:
- HEAT Mk 1 – pocisk kumulacyjny o przebijalności 400 mm.
- HEAT Mk 2 – pocisk kumulacyjny o przebijalności 550 mm
- HEFT – pocisk przeznaczony do zwalczania fortyfikacji przenoszący w dwie głowice: kumulacyjną i odłamkową. Głowica kumulacyjna wybija otwór przez który do wnętrza budynku wnika głowica odłamkowa.
W 1982 roku licencję na produkcję B-300 zakupiła amerykańska firma McDonell Douglas Astronautics Company i uruchomiła produkcję jego zmodyfikowanej wersji Mk 153 SMAW.
Dane taktyczno-techniczne
[edytuj | edytuj kod]- Kaliber: 82 mm
- Masa: 4,5 kg
- Masa pocisku: 4,5 kg
- Długość: 725/1400 mm
- Prędkość początkowa pocisku: 270 m/s
- Donośność: 400 m
- Przebijalność: 400 mm
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Igor Witkowski: Broń przeciwpancerna. Warszawa: Lampart, 1996, s. 71-72. ISBN 83-86776-25-0.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jacek Szymański, Ryszard Woźniak. Granatniki przeciwpancerne (II). „Nowa Technika Wojskowa”. 1995. Nr. 12. s. 14–16. ISSN 1230-1655.