Historia idei
Historia idei – pole badań w historii i dziedzinach jej bliskich, zajmujące się wyrażaniem, kontynuacją i zmianami w ludzkich ideach na przestrzeni czasu. Uważa się tę dyscyplinę za siostrzaną wobec historii intelektualnej i zbliżoną do historii filozofii oraz historii literatury.
Historyk Arthur O. Lovejoy (1873–1962) użył po raz pierwszy tego terminu i rozpoczął systematyczne badania na tym polu.
W Polsce z dyscypliną tą związana jest tzw. warszawska szkoła historii idei (Bronisław Baczko, Jerzy Szacki, Andrzej Walicki).
W Krakowie na Uniwersytecie Jagiellońskim istnieje Międzynarodowy Klub Historii Idei[1], założony w 1996 roku przez prof. dr hab. Ewę Śnieżyńską-Stolot, natomiast po jej przejściu na emeryturę funkcję przewodniczącego Rady Naukowej Klubu pełni docteur habilité à diriger les recherches, prof. UJ Michel Henri Kowalewicz. Spotkania Klubu nawiązują do tradycji Ideas Club A.O. Lovejoya; na Uniwersytecie Warszawskim w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych istnieje Katedra Historii Idei i Antropologii Kulturowej, w ramach której prowadzona jest specjalizacja z zakresu Historii Idei w ramach studiów licencjackich i magisterskich. Katedrą kierował dziekan wydziału prof. Marcin Król. Z kolei w Poznaniu na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza działa Zakład Myśli i Kultury Politycznej[2], na którego czele stoi prof. Waldemar Łazuga. Pracownicy i doktoranci zakładu zajmują się m.in. liberalizmem, konserwatyzmem i socjalizmem w polskiej myśli politycznej w XIX w. Przy zakładzie funkcjonuje studencka Sekcja Myśli i Kultury Politycznej, działająca przy Studenckim Kole Naukowym Historyków IH UAM.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Międzynarodowy Klub Historii Idei. ideas-club.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-21)]..
- ↑ Zakład Myśli i Kultury Politycznej. historia.amu.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-16)]..