Giovanni Battista Casti

Giovanni Battista Casti (ur. 29 sierpnia 1724 w Acquapendente, zm. 5 lutego 1803 w Paryżu) – włoski poeta, satyryk i autor librett.

Po studiach w seminarium w Montefiascone został kanonikiem w katedrze. Następnie podróżował po Europie odwiedzając m.in. Wiedeń i Berlin. W 1778 przybył na dwór Katarzyny Wielkiej. Resztę życia spędził w Paryżu, gdzie zmarł w 1803 roku.

Najbardziej znane dzieło Castiego to utwór poetycki zatytułowany Gli animali parlanti ("Mówiące zwierzęta"), nad którym pracował w latach 1794-1802 ; wywołał tak duże zainteresowanie, że przetłumaczono go na język francuski, niemiecki i hiszpański.

• Gli animali parlanti
• Novelle galanti

• Lo sposo burlato (muzyka Niccolò Piccinni, 1769)
• La finta amante (muzyka Giovanni Paisiello, 1780)
• Il re Teodoro di Venezia (muzyka Giovanni Paisiello, 1784)
• La grotta di Trofonio (muzyka Antonio Salieri, 1785)
• Prima la musica e poi le parole (muzyka Antonio Salieri, 1786)
• Cablai, gran Kan de' tartari (muzyka Antonio Salieri, 1788)
• Venere e Adone (muzyka Joseph Weigl, 1791)
• Catilina (muzyka Antonio Salieri, 1792)

• Giovanni Battista Casti, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-10-03]  (ang.).
• Giovanni Battista Casti w bazie Notable Names Database (ang.)

• Giovanni Battista Casti – dzieła w bibliotece Polona