Gilino

Gilino
	wieś
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Powiat	płocki
Gmina	Bielsk
Liczba ludności (2011)	301
Strefa numeracyjna	24
Kod pocztowy	09-230
Tablice rejestracyjne	WPL
SIMC	0559635
	Położenie na mapie Polski Gilino
	Położenie na mapie województwa mazowieckiego Gilino
	Położenie na mapie powiatu płockiego Gilino
	Położenie na mapie gminy Bielsk Gilino
	52°39′09″N 19°48′13″E/52,652500 19,803611

Gilino – wieś w Polsce położona w zachodniej części województwa mazowieckiego, w powiecie płockim, w gminie Bielsk^[5]^[6]. Wieś położona jest przy drodze nr 60 (Łęczyca – Płock – Ciechanów – Ostrów Mazowiecka) i znajduje się w odległości 15 km na północ od Płocka, 2 km na południe od Bielska.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.

Historia

Według "Spisu obywateli ziemskich guberni płockiej z roku 1909" wieś leżała w dobrach ziemskich należących do Piotra Waldemara Tytusa Piwnickiego. W latach 30. XX w. wieś należała do Zygmunta Leona Gorzechowskiego^[7].

Obecna wieś powstała z połączenia trzech mniejszych: Gilino Wieś, Gilino Kolonia i Gilino Piączyn. Mniej więcej do II wojny światowej we wsi stał duży dwór, zbudowany z czerwonej cegły. Przy dworze był sad, podwórze, czworaki i kuźnia. W czasie wojny dwór został zniszczony. Do dzisiaj zachowały się tylko czworaki (zamieszkane) i ruiny kuźni. Ruiny dworu zostały rozebrane. Z cegieł z jego rozbiórki dobudowano salę gimnastyczną do szkoły podstawowej w Bielsku.

W latach 90. XX wieku na terenie wsi, w pobliżu lasu, znaleziono pokłady ropy naftowej. Po przeprowadzeniu odwiertów próbnych okazało się, że pokłady ropy są zbyt małe i nie jest opłacalne ich wydobycie.

1 stycznia 2003 będące dotychczasowymi częściami wsi Nowa Wieś i Stara Wieś zostały zlikwidowane jako osobne miejscowości^[8].

Osobliwości przyrodnicze

rzeka Sierpienica
dąb - pomnik przyrody
chroniony teren zabagniony o powierzchni 0,32 ha
dziki staw rybny

Rolnictwo

Uprawia się głównie zboża, ziemniaki, buraki cukrowe i kukurydzę. Hoduje się trzodę chlewną, bydło domowe i drób. Obszar pól uprawnych przeplatają liczne łąki i pastwiska. Na wschodnich obrzeżach wsi dominuje las, bogaty w dziką faunę i florę.

Zobacz też

Cmentarz żydowski w Gilinie

Przypisy

↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 32617
↑ Wieś Gilino w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2017-09-07] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-11-16].
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 296 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ ^a ^b GUS. Wyszukiwarka TERYT
↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑ Europa w Rodzinie. Ziemiaństwo Polskie w XX w. [online], ziemianie.pamiec.pl [dostęp 2022-02-15] (pol.).
↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 grudnia 2002 r. w sprawie ustalenia i zmiany urzędowych nazw niektórych miejscowości w województwach: dolnośląskim, kujawsko-pomorskim, lubelskim, lubuskim, mazowieckim, opolskim, podlaskim, pomorskim, śląskim, świętokrzyskim, warmińsko-mazurskim, wielkopolskim i zachodniopomorskim oraz obiektu fizjograficznego w województwie podkarpackim (Dz.U. z 2002 r. nr 233, poz. 1964).

Linki zewnętrzne

Gilino, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 569 .

[prng-1] Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 32617

[pwl-2] Wieś Gilino w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2017-09-07] , liczba ludności na podstawie danych GUS.

[nsp-3] GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-11-16].

[poczta-4] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 296 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .

[teryt-5] GUS. Wyszukiwarka TERYT

[roz-6] Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

[7] Europa w Rodzinie. Ziemiaństwo Polskie w XX w. [online], ziemianie.pamiec.pl [dostęp 2022-02-15] (pol.).

[8] Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 grudnia 2002 r. w sprawie ustalenia i zmiany urzędowych nazw niektórych miejscowości w województwach: dolnośląskim, kujawsko-pomorskim, lubelskim, lubuskim, mazowieckim, opolskim, podlaskim, pomorskim, śląskim, świętokrzyskim, warmińsko-mazurskim, wielkopolskim i zachodniopomorskim oraz obiektu fizjograficznego w województwie podkarpackim (Dz.U. z 2002 r. nr 233, poz. 1964).

[2]