Gaspar van den Hoecke
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka |
Gaspar van den Hoecke (ur. 1585 w Antwerpii, zm. po 1648 i przed 1661 tamże) – flamandzki malarz barokowy, ojciec malarzy Roberta i Jana van den Hoecke oraz nauczyciel Justusa van Egmonta.
Był uczniem Davida Teniersa Starszego i współpracownikiem Rubensa. W 1603 został mistrzem gildii św. Łukasza w Antwerpii.
Malował obrazy o tematyce religijnej i historycznej, martwe natury, tworzył też niewielkie formy zaliczane do malarstwa gabinetowego. Na jego twórczość wpływ mieli Frans Francken Młodszy, Hendrick van Balen i caravaggioniści.
W Muzeum Narodowym w Warszawie znajduje się obraz Gaspara van den Hoecke Krezus i Solon (nr inw. M.Ob.577)[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Muzeum Narodowe w Warszawie: Wielkie i małe historie – malarstwo storii. [dostęp 2009-04-23]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Antoni Ziemba: Malarstwo flamandzkie doby Rubensa, Van Dycka i Jordaensa : 1608-1678. Warszawa: Przedsiębiorstwo Wydawnicze Rzeczpospolita SA : Muzeum Narodowe, 2007. ISBN 978-83-60192-33-7 (Rzeczpospolita).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Muzeum Narodowe w Warszawie: Malarstwo flamandzkie Złotego Wieku. [dostęp 2009-04-23]. (pol.).
Kontrola autorytatywna (osoba):