Fastnachtsspiel

Zobacz hasła fastnachtsspiel i Fastnachtsspiel w Wikisłowniku

Fastnachtsspiel – rodzaj farsy lub krotochwili zapustnej rozpowszechniony w Niemczech pod koniec średniowiecza i w XVI wieku^[1].

W części niemieckich miast (m.in. w Norymberdze) istniał zwyczaj, że w zapusty grupy chłopców, zwykle poprzebieranych, podążały ulicami i zaglądały do domów, tańcząc i zapraszając do zabawy^[1]. Odgrywali oni przy tym krótkie historyjki^[2]. Z czasem satyryczne scenki rozwinęły się, zaś element taneczny zanikł^[2]. Częstymi tematami scenek, zwykle rubasznych czy nawet sprośnych, były spory małżeńskie i badanie pacjenta przez lekarza^[2]. W późniejszym okresie wykorzystywano także motywy zaczerpnięte z literatury^[2]. Utwory fastnachtsspiel były zwykle krótkimi formami (do trzystu kilkudziesięciu wersów), z szybką akcją i niewielką liczbą wątków^[3].

Utwory fastnachtsspiel tworzyli m.in. Hans Sachs, Hans Rosenplüt, Hans Folz, aczkolwiek autorstwo większości pozostaje anonimowe^[4]. W okresie reformacji forma fastnachtsspiel była wykorzystywana przez niektórych protestanckich autorów (jak np. Niklaus Manuel) do wyszydzania przeciwników^[4]. W okresie burzy i naporu do formy fastnachtsspiel nawiązał Johann Wolfgang von Goethe, pisząc kilka fars^[4].

• Zdzisław Żygulski: Fastnachtsspiel. W: Słownik rodzajów i gatunków literackich. Grzegorz Gazda (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 330–335.