Przejdź do zawartości

Elektrum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elektrum
Ilustracja
Naturalne elektrum na kwarcu (Telluride w Kolorado, USA)
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

stop złota, srebra (ponad 20%), z niewielką ilością miedzi oraz żelaza

Twardość w skali Mohsa

2,5

Przełam

haczykowaty

Układ krystalograficzny

regularny

Właściwości optyczne
Barwa

srebrzystobiały lub jasnożółty

Rysa

bladozłocista, połyskująca

Połysk

metaliczny

Moneta z VI wieku p.n.e. wykonana z elektrum

Elektrum, elektronminerał z grupy pierwiastków rodzimych będący stopem złota i srebra (ponad 20%), z niewielką ilością miedzi oraz żelaza. Także otrzymywany sztucznie stop złota i srebra[1].

Nazwa wywodzi się od bladożółtej barwy przypominającej bursztyn (łac. electrum, gr. ἤλεκτρον ēlektron ‘bursztyn’[2]).

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Minerał bardzo rzadki. Występuje w skupieniach zbitych oraz nieforemnych.

Złoto rodzime zawiera od 2 do 20% srebra, z tego powodu jest jaśniejsze. Złoto bogate w domieszkę srebra (ok. 20%) już przez Pliniusza było zwane elektrum.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Elektrum występuje w niektórych złożach hydrotermalnych.

Miejsca występowania: RosjaAłtaj, Ural; Rumunia – Siedmiogród (Rosia Montana).

W Polsce śladowe ilości tego minerału stwierdzono w obrębie dolnośląskich, cechsztyńskich łupków miedzionośnych.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
  • pierwsze w historii ludzkości monety wykonywano z elektrum
  • jest rudą złota
  • interesujący dla naukowców, jubilerów i kolekcjonerów.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. elektron. Słownik wyrazów obcych PWN.
  2. Witold Doroszewski (red.), elektron [online], Słownik języka polskiego PWN.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]