Douglas DC-7
 Douglas DC-7 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Załoga |
4 |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Lata produkcji | |
| Liczba egz. |
337 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
4 silniki gwiazdowe Wright-R-3350-18EA-1 |
| Moc |
każdy |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
38,86 m |
| Długość |
34,21 m |
| Wysokość |
9,70 m |
| Masa | |
| Własna |
33 000 kg |
| Startowa |
64 850 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
653 km/h |
| Prędkość przelotowa |
515 km/h |
| Pułap praktyczny |
6600 m |
| Zasięg |
7411 km |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| do 105 pasażerów | |
Douglas DC-7 – amerykański samolot pasażerski i transportowy, produkowany przez firmę Douglas Aircraft Company w latach 1953–1958. Wyprodukowano ponad 330 egzemplarzy tego samolotu, około 40 nadal jest eksploatowanych. To jeden z ostatnich wielosilnikowych pasażerskich samolotów komunikacyjnych wyposażony w silniki gwiazdowe i cechujący się dużym zasięgiem oraz bardzo długim czasem lotu.
Douglas DC-7 był bezpośrednim rozwinięciem samolotu Douglas DC-6 wyposażonym w mocniejsze silniki tłokowe, z dodatkowymi układami turbin odzyskujących energię gazów spalinowych do napędu śmigieł. Stanowił odpowiedź na konkurencyjny samolot firmy Lockheed – L-1049 Super Constellation.
Samolot powstawał w okresie wchodzenia na linie komunikacyjne samolotów o napędzie odrzutowym (De Havilland Comet, Boeing 707) i z tego powodu jego rola w przewozach lotniczych była mniejsza niż zakładali to konstruktorzy.
Katastrofy
[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Riccardo Niccoli, Samoloty, Bellona 2001. ISBN 83-11-09406-3