Cynkit

Cynkit

Naturalne kryształy cynkitu
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	ZnO – tlenek cynku
Twardość w skali Mohsa	4-5
Przełam	muszlowy
Łupliwość	doskonała
Układ krystalograficzny	heksagonalny
Gęstość	5,43 –5,68 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	czerwona, czerwonożółta, czerwonobrązowa
Rysa	żółtopomarańczowa, pomarańczowa
Połysk	diamentowy
Multimedia w Wikimedia Commons

Cynkit – minerał z gromady tlenków. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich.

Nazwa nawiązuje do składu chemicznego minerału, którego głównym składnikiem jest cynk. (W. Haidinger, 1845 r.).

Rzadko tworzy kryształy, najczęściej spotykane mają postać słupa zakończonego piramidalnie, spotykane są też zbliźniaczenia. Najczęściej występuje w skupieniach ziarnistych, zbitych, płytkowych lub pręcikowych. Jest kruchy, przezroczysty, w świetle lampy ultrafioletowej wykazuje pomarańczową flouorescencję. Niektóre okazy wykazują też opalescencję.

Minerał stref kontaktowych i kontaktowo-metasomatycznych złóż cynkowych. Spotykany w zmetamorfinizowanych wapieniach wraz z willemitem i franklinitem, kalcytem, rodonitem. Przypuszczalnie może powstać też jako produkt pożarów podziemnych. Powstaje też w piecach hutniczych i w rurach odprowadzających gazy piecowe.

Miejsca występowania:

• Na świecie: USA – stan New Jersey (tu spotyka się najpiękniejsze kryształy tego minerału), Hiszpania, Niemcy, Włochy Australia – Tasmania.

• W Polsce: występuje w kopalniach rud cynku w rejonie Olkusza i Tarnowskich Gór, przypuszczalnie jako produkt pożarów podziemnych.

• ważna lokalnie ruda cynku (80,3% Zn),
• bardzo cenny i poszukiwany kamień kolekcjonerski,
• niekiedy używany do wyrobu biżuterii.

• W. Heflik, L. Natkaniec-Nowak: Minerały Polski, Wyd. „Antykwa” – 1998 r.
• J. Żaba: Ilustrowany słownik skał i minerałów, Videograf II Sp. z o. o – 2003 r.
• W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma-Press” 2003 r.
• J. Bauer: Przewodnik Skały i minerały, Wyd. Multico 1997 r.

• cynkit na stronie Webmineral.com (ang.)
• cynkit na stronie Mindat.org (ang.)