Przejdź do zawartości

Cappella Palatina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kaplica Palatyńska
Cappella Palatina
kaplica pałacowa
Ilustracja
Widok wnętrza kaplicy
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Palermo

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół łaciński

Wezwanie

św. Piotr Apostoł

Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, na dole znajduje się punkt z opisem „Kaplica Palatyńska''Cappella Palatina''”
38°06′39″N 13°21′13″E/38,110833 13,353611
Strona internetowa

Kaplica Palatyńska (wł. Cappella Palatina) – rzymskokatolicka kaplica w Pałacu Normanów w Palermo, pierwotnie prywatna kaplica urządzona dla króla Sycylii Rogera II.

W 2015 została wpisana na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO razem z innymi zabytkami architektury arabsko-normańskiej w Palermo oraz katedrami w Monreale i Cefalù[1].

Budowę kaplicy rozpoczęto w 1130, gdy Roger II został koronowany na króla Sycylii, zaś jej wyświęcenie miało miejsce w 1143[2]. Początkowo był to wolno stojący budynek w sąsiedztwie Pałacu Normanów, jednak gdy ten został rozbudowany, kaplica stała się jego integralną częścią[3].

Obecnie patronem kaplicy jest św. Piotr Apostoł[2].

Architektura i wystrój świątyni łączą elementy normańskie, bizantyjskie, arabskie i sycylijskie. Cappella Palatina jest trójnawową bazyliką, podzieloną na nawy przez rzędy granitowych kolumn[3] o złoconych korynckich kapitelach[2]. W kopule kaplicy oraz w absydach położonych od strony wschodniej znajdują się mozaiki wykonane w latach 1140-1150 przez artystów sprowadzonych z Bizancjum[3]. W kopule znajduje się wizerunek Chrystusa Pantokratora w otoczeniu czterech aniołów i czterech archaniołów[2]. Mozaiki na południowej ścianie kaplicy i we wnętrzu naw powstawały w latach 1150-1170. Przedstawiają one sceny z życia świętych Piotra i Pawła oraz sceny z Księgi Rodzaju[3]. Sufit kaplicy wykonany został z drewna cedrowego i ozdobiony scenami z życia codziennego, najprawdopodobniej przez twórców arabskich. Posadzkę kaplicy wykonali rzymscy murarze Cosmati. Z XII w. pochodzą również marmurowe ściany i ambona[3]. Dziełem twórców z kręgu Cosmatich jest również wielki rzeźbiony świecznik, zwieńczony postacią Chrystusa z Ewangelią[3]. Inskrypcje w kaplicy wykonane są w językach greckim i łacińskim[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Arab-Norman Palermo and the Cathedral Churches of Cefalú and Monreale
  2. a b c d La Cappella Palatina
  3. a b c d e f T. Jepson, Sycylia, G+J RBA, Warszawa 2012, s. 50-51.
  4. W. Tronzo, The Cultures of His Kingdom: Roger II and the Cappella Palatina in Palermo, Princeton University Press, 1997, s. 19.